Ισως η ...μεγαλύτερή μου ...απογοήτευση μέχρι τώρα... στην κουζίνα.....Οχι από άποψη φαγητού...προς Θεού μην τρομάξετε...χιχιιχιχ!
Το φαγάκι είναι όνειρο από ότι μου είπαν αυτοί που δοκίμασαν.... οι περισσότεροι στο σπίτι όμως έχουμε ένα θεματάκι με τον τραχανά γενικώς -εγώ ειδικά από τα πολυυυυυυύ παλιά χρόνια....τότε που με στρίμωχνε η μανούλα μου να φάω τον τραχανά της γιαγιάς μπας και στηλωθώ...τότε έπαιζα στην κατηγορία φτερού, δεν ήμουν όπως τώρα φαγανούλικο...μπουχχααχαχαχαχαχ....και η μάνα μου είχε τον καημό ότι θα με πάρει ο άνεμος....κλασσική Ελληνίδα μάνα.... Δεν πα να γύριζε ο κόσμος τούμπα...εγώ να τον φάω τον τραχανά δεν έπαιζε με τίποτα....
Το φαγάκι είναι όνειρο από ότι μου είπαν αυτοί που δοκίμασαν.... οι περισσότεροι στο σπίτι όμως έχουμε ένα θεματάκι με τον τραχανά γενικώς -εγώ ειδικά από τα πολυυυυυυύ παλιά χρόνια....τότε που με στρίμωχνε η μανούλα μου να φάω τον τραχανά της γιαγιάς μπας και στηλωθώ...τότε έπαιζα στην κατηγορία φτερού, δεν ήμουν όπως τώρα φαγανούλικο...μπουχχααχαχαχαχαχ....και η μάνα μου είχε τον καημό ότι θα με πάρει ο άνεμος....κλασσική Ελληνίδα μάνα.... Δεν πα να γύριζε ο κόσμος τούμπα...εγώ να τον φάω τον τραχανά δεν έπαιζε με τίποτα....
Είδατε που μερικά πράγματα λένε πως δουλεύουν στο υποσυνείδητο του ανθρώπου..ε, αυτό δούλευε από τότε και τώρα που καλομαγείρεψα τον κατά τα άλλα ωραιότατο ξινόχοντρο που βρήκα σε κρητικό μαγαζί στη γειτονιά μας δεν μπόρεσα να τον κατεβάσω ...συγχωρέστε με όσοι με θεωρείτε ιερόσυλη ....Vita, με διαβάζεις άραγε τώρα? χααχαχαχαχα!!
Τον μεγάλο γιο τον εκβίασα λιγάκι για να δοκιμάσει, έπεσε σκληρή διαπραγμάτευση........ δεν νομίζω ότι θα ξαναφάει ποτέ... Λέτε να με μίσησε το παιδί μου? ;-)
Τα μικρά είπαν ότι όλο βλακείες φτιάχνει η μαμά :pppp
Ο Μ. δοκίμασε γιατί δεν του έλεγα τι είναι και μου είπε "πάρτο τώρα....τι άλλο έχουμε?"
Πανωλεθρία σας λέω....χααχαχαχαχαχ! Βατερλώ σκέτο......
Το κουνιαδάκι μου ξηγήθηκε καλά....του άρεσε!!! Πήρε και τον υπόλοιπο από την συσκευασία και τον πήγε στη δουλειά να τον σερβίρουν σαν παξιμαδάκι .... Τον μοσχοπλήρωσα, δεν είναι να τον πετάς..... ;-)
Υλικά
6 αργίτικες μελιτζάνες σε ροδελίτσες
2 πατάτες σε χονδρές φέτες
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 φλ. ελαιόλαδο
2 κ. σ. πελτές ντομάτας
μαϊντανός ψιλοκομμένος
αλάτι και πιπέρι
αλάτι και πιπέρι
ξινόχοντρος σε μικρά κομμάτια κατά βούληση
Εκτέλεση
Σωτάρω τις μελιτζάνες στο ελαιόλαδο, προσθέτω το κρεμμύδι και το σκόρδο, μετά τις πατάτες και τον πελτέ ντομάτας, αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε νεράκι να τα καλύψει και λίγο παραπάω και σιγοβράζω χωρίς να ανακατέψω καθόλου για 30 λεπτά. Το νεράκι το υπολογίζουμε με το μάτι, τόσο ώστε να μείνει λίγη σαλτσούλα για να την τραβήξει ο ξινόχοντρος μόλις πέσει στην κατσαρόλα.
Πριν αποσύρω την κατσαρόλα, πασπαλίζω με τον μαϊντανό και σκορπίζω μέσα τον ξινόχοντρο. Κουνάμε λίγο την κατσαρόλα και αφήνουμε να τραβήξει ο ξινόχοντρος τη σαλτσούλα.
Δεν νομίζω ότι θα δείτε κάτι άλλο σε αυτό το μπλογκ από τραχανά...αχαχαχαχαχαχχ!
Καλή όρεξη!
Ελπίζω να μην το πέταξες το φαγάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέρτο σε μας που αγαπάμε και τον τραχανα και τις μελιτζάνες!
Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα δύο δεν τα έχω συνδυάσει μέχρι τώρα, αλλά πιστεύω θα μου αρέσουν!
Φιλάκια!
Σήμερα λέω να το φτιάξω, το έχω ξαναφτιάξει κι άρεσε. Βέβαια η κόρη λέει ότι έχει μια έντονη γεύση ο ξινόχοντρος, εγώ όμως αυτό είναι που λάτρεψα.
ΑπάντησηΔιαγραφήKι εγώ Εφάκι με τους τραχανάδες δεν το έχω......θα πω μια καλημέρα όμως στην ευγενέστατη οικοδέσποινα του υπέροχου βλογκ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό το πιάτο το λατρευω,αν και τα παιδιά μου το σνομπάρουν...εγω βέβαια δεν βάζω ξινόχοντρο,μα τον αγαπημένο μου ξινό,αλευρένιο τραχανά από το Μαίναλο(γιατί αυτόν του Αγρινίου που είναι σταρένιος....μπλιαχ! Εφούλα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ είναι ο δικός μου(χωρίς πατάτες,αλλα θα τον δοκιμάσω και μαζί!)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://cookthebook.blogspot.gr/2008/09/blog-post_9516.html
τραχανά εγώ ( και τώρα τελευταία ο Λύκος ) τον τσακίζουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε μελιτζάνες όμως αν του τον φτιάξω με βλέπω να κρατάω το σκαφάκι για να στοκάρει κάτι τρυπούλες...
οπότε...σκέτο τραχανά για μας....
( ήθελα να δω την έκφραση του Μ. )
Φτιάχνω κι εγώ συχνά με μελιτζάνες ή και μόνο με πατάτες, αλλά μόνο για τον καλό μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι υπόλοιποι έχουμε θέμα, και καλά εγώ έχω απωθημένα όπως κι εσύ, οι κόρες όμως; δεν τις μπούκωσα ποτέ... :) :)
Καλα βρε Εφη είσαι απίθανη ... τι ποστ και αυτο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Καλέ γιατί να σε θεωρήσω ιερόσυλη :-). Νομίζεις ότι εγώ τα τρώγω όλα; Το πρωί που σε διάβασα γέλασα γιατί και τα δικά μου παιδιά μόνο σούπα τον τρώνε! Κι εγώ όταν ήμουνα μικρή μόνο σούπα τον έτρωγα. Είναι πολύ ιδιαίτερη η μυρωδιά του, ίσως επειδή είναι και αιγοπρόβειο το γάλα που τον φτιάχνουμε. Πάντως ο Καφάτος λέει ότι είναι ιδανική τροφή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες και τη δική μου εκδοχή εδώ, με χοχλιούς:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://cretangastronomy.blogspot.gr/2012/06/blog-post_19.html
Εμείς βάζουμε μια χούφτα ίσα να δέσει η σάλτσα. Σε άλλη συνταγή υπερισχύει ο χόντρος, δηλαδή το σπασμένο-αλεσμένο στάρι (και όχι ο ξινόχοντρος)
Έφη μου πάρα πολύ ωραία συνταγή, θα τη δοκιμάσω, ο ξινόχοντρος μας αρέσει(όχι στη μικρή εννοείται, με το που μυρίζει τραχανά λέει μπλιαχ - αηδία χαχα)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Α εμείς το τρώμε τον τραχανα. Είναι πολύ θρεπτικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα παιδιά μου απο πολύ πολύ μικρά. Τρώνε μια κατσαρόλα.
Βέβαια σούπα άσπρη ή με φρέσκια ντομάτα.
Ετσι δεν ξέρω αν θα το έτρωγαν.. βασικά δεν τρώνε τις μελιτζάνες εμένα..χιχι.
Καλή προσπάθεια Εφη, δεν πειράζει.
Τρελαινομαι για ξινοχοντρο!
ΑπάντησηΔιαγραφή