Σαλάτα με σπανάκι, ξινόμηλο και λεβάντα

Καλησπέρα σας! Χρόνια πολλά και καλά σε όλο τον κόσμο!

 

Αυτή είναι μία από τις σαλατούλες που έπαιξαν στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας φέτος.

 

Είναι πολύ δροσερή σαλάτα λόγω του ξινόμηλου,  η λεβάντα της δίνει ένα άρωμα πολύ ιδιαίτερο και άρεσε σε όλους αν και τους φοβήθηκα λιγάκι.

 

Δοσολογία δεν υπάρχει ιδιαίτερη, δείτε τι έκανα :

 

Σε μία σαλατιέρα κόβουμε το σπανάκι και αν θέλουμε ανακατεύουμε και άλλες πράσινες σαλάτες μαζί με το σπανάκι. Κόβουμε με το peeler σε ψιλές φέτες ένα ξινόμηλο, ρίχνουμε λουλουδάκια λεβάντας αποξηραμένης (περίπου 3 κ. σ.) και φτιάχνουμε ένα dressing με αλάτι, πιπέρι, μπαλσάμικο και ελαιόλαδο, όπως στις κανονικές σαλάτες μας.  Αν θέλουμε ψιλοκόβουμε λίγη παρμεζάνα ή γραβιέρα από πάνω αλλά εμείς δεν βάλαμε γιατί κάποιοι δεν τα πάνε καλά με το τυράκι.  Επίσης μπορούμε να βάλουμε λίγα χοντροσπασμένα καρύδια μέσα.

 

Ο συνδυασμός μήλο με λεβάντα είναι τρέλα, δοκιμάστε τον!

 

 

 

 

 

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά με υγεία!

Μελομακάρονα Νο. 1

 

 

3 χρόνια food blogger και μία συνταγή για μελομακάρονα δεν αξιώθηκα να βάλω.....

Κάθε χρόνο τα καταφέρνω έτσι που δεν προλαβαίνω να φτιάξω μελομακάρονα και τελικά αγοράζω (ντροπή μου αλλά τι να κρύψω??? χααχαχαχαχαχ!)

Φέτος λοιπόν αν και άργησα, είπα ότι δεν θα την ξαναπατήσω και τελικά σήμερα έδωσε ο Θεός και τα έφτιαξα!

Αυτή τη συνταγή την έφτιαξε ο γιος μου με το τμήμα του και την άξια δασκάλα τους σε μπουκίτσες και μας κέρναγαν στη γιορτή του σχολείου. Εγώ έπλασα κανονικά μελομακάρονα και βγήκαν 100 τεμάχια ακριβώς.

Υλικά

2 πακέτα αλεύρι γ.ο.χ. (προς το τέλος το ρίχνω λίγο-λίγο, εμένα μου το πήρε όλο)

1 φλ. ζάχαρη κρυσταλλική

3 φλ. χυμός πορτοκαλιού

ξύσμα 1 πορτοκαλιού

6 φλ. ελαιόλαδο

1/2 φλ. κονιάκ

1 κ. γλ. γαρύφαλλο

1 κ. γλ. κανέλα

2 φάκελοι baking powder

1/2 κ. γλ. μαγειρική σόδα

Σιρόπι

3 φλ. ζάχαρη κρυσταλλική

1 1/2 φλ. νερό

1 ξύλο κανέλας

χυμός μισού λεμονιού

+  3 φλ. μέλι (900 γρ.)

Εκτέλεση

Σε λεκάνη ρίχνω τη ζάχαρη, το χυμό κα το ξύσμα, το ελαιόλαδο, το κονιάκ, την κανέλα και το γαρύφαλλο και τα ανακατεύω καλά με το χέρι για να διαλυθεί η ζάχαρη.  Κατόπιν προσθέτω τους δυο φάκελους baking powder και τη σόδα και ανακατεύω πάλι να διαλυθούν και αυτά.  Στο τέλος ρίχνω κοσκινισμένο το αλεύρι και ανακατεύω όλο το μείγμα μου απαλά μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά από το αλεύρι. Δεν ταλαιπωρούμε τη ζύμη μας για να μην μας βγουν σφιχτά τα μελομακάρονα.

Πλάθω τα μελομακάρονα και τα  πατάω με προσοχή πάνω στο ψιλό του τρίφτη για να κάνουν το σχεδιάκι το γνωστό.

 

 

 

Αραδιάζω σε αντικολλητικό χαρτί και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς για 25 λεπτά.

 

Στο μεταξύ έχω ετοιμάσει το σιρόπι βράζοντας για 4 λεπτά το νερό με τη ζάχαρη, την κανέλα και το χυμό λεμονιού και μόλις το αποσύρω προσθέτω το μέλι και ανακατεύω να διαλυθεί..

Το διατηρώ ελαφρά χλιαρό και με το που βγαίνουν τα μελομακάρονα από το φούρνο, τα ρίχνω λίγα-λίγα μέσα στην κατσαρόλα με το σιρόπι και τα αφήνω από 2 λεπτά στην κάθε μεριά να ρουφήξουν.

 

 

 

 

Αν τα θέλω πιο "παπαρωμένα" θα πρέπει να τα αφήσω πιο πολύ, εγώ δεν τα άφησα γιατί μου φάνηκαν ωραία έτσι.

Καλή απόλαυση και καλά Χριστούγεννα!

 

Νουά μοσχαρίσιο με μετσοβόνε και ζαμπόν

 

 

Αυτή είναι μία συνταγή που την είχα φτιάξει παλιά σε κάποιο τραπέζι και μου άρεσε πολύ!

 

Θεωρώντας ότι στέκεται σε γιορτινό τραπέζι την μοιράζομαι μαζί σας.

 

Υλικά

 

2 κιλά μοσχαρίσιο νουά σε δίχτυ

3 κ. σ. μουστάρδα με κόκκους

3 σκελίδες σκόρδο

1 κ. σ. κόλιανδρος σπασμένος

1 κ. σ. θυμάρι

 

1/2 φλ. ελαιόλαδο

αλάτι και πιπέρι

2 κρεμμύδια ολόκληρα χαραγμένα

4 καρότα

1 καρδιά από σέλερυ

4 πατάτες

1 ποτήρι κρασί κόκκινο

 

10 φέτες μετσοβόνε τυρί

10 φέτες ζαμπόν

 

 

 

Εκτέλεση

 

Αλείφουμε το κρέας με τη μουστάρδα, το μισό σκόρδο ψιλοκομμένο, αλατοπίπερο, θυμάρι και κόλιανδρο.

 

Σοτάρουμε στο ελαιόλαδο το κρεμμύδι, το σκόρδο, το καρότο και αφού γυαλίσουν προσθέτουμε το κρέας να σοταρισθεί και αυτό καλά. Υστερα σβήνουμε με το κρασί και προσθέτουμε τα υπόλοιπα λαχανικά.

 

Συμπληρώνουμε νεράκι στην κατσαρόλα μας τόσο ώστε να καλύψουμε το κρέας (αν στο τέλος προσθέσουμε ρυζάκι στο ζωμό) ή μέχρι τη μέση του κρέατος (αν το συνοδευτικό μας είναι κάτι άλλο).

 

Αφήνουμε για 1 1/2 ώρα με 2 ώρες σε μέτρια θερμοκρασία να βράσει το κρέας. Οταν γίνει, βγάζουμε το κρέας σε ένα ταψί και το αφήνουμε να κρυώσει για να το κόψουμε.

 

Κόβουμε φέτες το κρέας με προσοχή να μη διαλυθεί,  όχι εντελώς μέχρι κάτω, και ανάμεσα από  κάθε μία βάζουμε από μία φέτα μετσοβόνε τυρί και ζαμπόν.

 

 

 

Τοποθετούμε για περίπου 10 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο, συμπληρώνουμε  το ζωμό της κατσαρόλας, ρίχνουμε ρύζι για πιλάφι (εγώ έριξα και λίγο λεμονάκι)  και αφήνουμε να ψηθεί στους 160 βαθμούς σε αέρα.  Αν χρειαστεί σκεπάζουμε λίγο το κρέας για να μην μας στεγνώσει, μέχρι να μελώσει το ρύζι μας.

 

Αν δεν θέλουμε το ρυζάκι, δένουμε το ζωμό μας με corn flour και επιλέγουμε να μην καλύψουμε το κρέας εντελώς με νεράκι αλλά μέχρι τη μέση μόνο.

 

 

 

Την είχα δει σε παλιό περιοδικό μαγειρικής, αν θυμάμαι καλά στο Μενού και άλλα.
 

Καλή όρεξη!

Ρυζόγαλο φούρνου με κακουλέ



 

 

 

Σήμερα προτείνουμε μία συνταγή με άρωμα ανατολίτικο! Ενα ιδιαίτερο ρυζόγαλο αρωματισμένο με σποράκια κάρδαμου και φτιαγμένο στο φούρνο! Το μυστικό του είναι να το καταναλώσουμε τη στιγμή που θα βγει, αν μείνει και κρυώσει δεν σε τρελαίνει ιδιαίτερα......χααχαχαχαχ!!! Μεταξύ μας δεν είναι από αυτά που μένουν....

Υλικά

150 γρ. ρύζι γλασέ

10 σποράκια κάρδαμο ή κακουλέ κοπανισμένο ελαφρά με

80 γρ. ζάχαρη

1 μπαστουνάκι βανίλιας (ξυσμένα τα σποράκια)

1,5 λίτρο φρέσκο γάλα

20 γρ. βούτυρο + λίγο επιπλέον για το ταψί

μαρμελάδα της επιλογής μας για συνοδεία

Εκτέλεση

Ζεσταίνουμε  το φούρνο στους 150 βαθμούς και βουτυρώνουμε ένα πυρέξ χωρητικότητας 1,5 λίτρου (στρογγυλό ή τετράγωνο μικρό πυρέξ, όχι τα μεγάλα του φαγητού).

Ανακατεύουμε μέσα στο πυρέξ το κακουλέ, τη βανίλια, το ρύζι και τη ζάχαρη.

Προσθέτουμε το γάλα και ανακατεύουμε ξανά.

Ρίχνουμε σκορπιστό το βούτυρο και βάζουμε το ταψί στο φούρνο.

Ψήνουμε το ρυζόγαλο για μίαμιση ώρα περίπου, ανακατεύουμε όμως ανά τέταρτο για να μαλακώσει ωραία το ρυζάκι και να μην μας πιάσει κρούστα κατά τη διάρκεια του μαγειρέματός του μέχρι να μαγειρευτεί καλά το ρύζι και να αποκτήσει κρεμώδη υφή το γλυκό.

Σερβίρουμε ζεστό, συνοδεύοντας με μαρμελάδα ή κομπόστα μήλου.

 

* Εκανα λάθος και από βιασύνη δεν διάβασα σωστά τα παλιά μου κιτάπια που είχα καταγράψει τη συνταγή και ενώ έλεγε 10 τεμάχια κάρδαμο έβαλα 10 γραμμάρια (Ω, ναι!!!!). Φοβήθηκα ότι θα μου πικρίσει αλλά βγήκε μια χαρά παραδόξως......για "ιστορικούς λόγους" το αναφέρω.

 

Το ρυζάκι του δεν έχει την υφή που έχει το κλασσικό ρυζόγαλο κατσαρόλας, παραμένει η υφή του πιο ...ας πούμε σπυρωτή...αλλά μαλακώνει μια χαρά.

Καλή απόλαυση!

Η συνταγή είναι από παλιό τεύχος του Olive.

Τάρτα σοκολάτας με κανέλα

 

 

Ο μεγάλος γιος γιόρταζε χθες και σαν γνωστός σοκολατολιχούδης μου ζήτησε να φτιάξω κάτι με σοκολάτα.

 

Τάρτα σοκολάτας λοιπόν σας κερνάμε σήμερα αρωματισμένη με κανέλα και πορτοκάλι που έγινε πολύ νόστιμη αλλά τρώγεται ζεστή πιο καλά!

 

Υλικά

 

Για τη ζύμη

 

250 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.

125 γρ. βούτυρο παγωμένο σε κυβάκια

1 πρέζα αλάτι

1 σφηνάκι παγωμένο νερό περίπου

 

 

Για την κρέμα σοκολάτας

 

250 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα

60 γρ. βούτυρο

 

2 αβγά

100 γρ. ζάχαρη

1 κ..σ. αλεύρι γ.ο.χ.

1 κ. γλ. κανέλα

1 κ. γλ. εσάνς πορτοκάλι ή ξύσμα πορτοκαλιού

1 κ. σ. κακάο

 

Εκτέλεση

 

Φτιάχνω τη ζύμη μου (αν χρειαστεί νερό παραπάνω επειδή το πήγα με το μάτι, προσθέστε αλλά λίγο-λίγο για να δουλεύεται η ζύμη στα χέρια σας), πλάθω σε μπαλίτσα και τη βάζω στο ψυγείο για 1 ώρα.

 

Την ανοίγω σε φύλλο και τη στρώνω σε ταψάκι διαμέτρου 22 εκατοστών (όχι μεγαλύτερο).

 

 

Χωρίζω τους κρόκους από τα ασπράδια και χτυπάω τα ασπράδια σε μαρέγκα.

 

Σε μπεν μαρί λιώνω την κουβερτούρα με το βούτυρο και αποσύρω από τη φωτιά.

 

Ενώνω στη σοκολάτα τα αβγά, τη ζάχαρη, το αλεύρι, το κακάο, την κανέλα και την εσάνς ή το ξύσμα και ανακατεύω με σύρμα να ενσωματωθούν όλα.

 

 

Γυρίζω το μείγμα στη ζύμη, πασπαλίζω με κανέλα από πάνω και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στη μεσαία σχάρα σε πάνω και κάτω αντιστάσεις για 35 λεπτά στους 175 βαθμούς.

 

Τρώγεται ζεστή και ιδανικά με μία μπάλα παγωτού από πάνω.

 

 

Καλή απόλαυση!

Παστουρμαδόπιτα ή Πίτα Καισαρείας

 

 

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!

 

Μπαίνουμε πια στην τελική ευθεία για τις γιορτές!

 

Χρόνια πολλά στους Διονύσηδες και τις Διονυσίες μας! Χρόνια πολλά στη Ζάκυνθο!

 

Σήμερα θα σας προσφέρουμε πιτούλα νόστιμη αν και με υλικό που το ακούμε και φοβόμαστε, τουλάχιστον εγώ αυτό έκανα μέχρι που τη δοκίμασα και πολύ μου άρεσε. Είχα ακούσει πολλά για τον παστουρμά και απέφευγα να δοκιμάσω, αυτό που κατάλαβα είναι ότι πρέπει να διαλέγουμε καθαρό όσο γίνεται παστουρμά χωρίς λιπάκια και να αφαιρούμε το τσιμένι του, έτσι κι αλλιώς γεύση σίγουρα έχει πάρει.

 

Εγώ έτσι όπως την έφαγα σε φιλικό σπίτι την πιτούλα, έτσι σας την δείχνω.  Δεν έβαζαν τα υλικά στρώσεις-στρώσεις, τα σώταραν πρώτα στο τηγάνι και μετά τα έστρωσαν στο ταψί.

 

Νομίζω ότι έτσι γίνεται πιο ωραία από τον άλλο τρόπο, γιατί ενσωματώνονται καλύτερα τα υλικά μας.

 

 

Υλικά

 

1/4 φλ. ελαιόλαδο

3 πιπεριές κέρατο σε κομματάκια

12 φέτες παστουρμάς σε κομματάκια

3-4 μεγάλες ντομάτες σε κυβάκια

 

αλάτι ΔΕΝ βάζουμε, πιπεράκι αν θέλουμε

 

300 γρ. κασέρι καλό (έβαλα καπνιστό Βερμίου, ωραίο είναι και το Μυτιλήνης)

 

10  φύλλα κρούστας

 

 

Εκτέλεση

 

Σοτάρουμε στο ελαιόλαδο τις πιπεριές κέρατο και αφού μαραθούν καλά, προσθέτουμε τον παστουρμά και τις ντομάτες. Αν θέλουμε ρίχνουμε λίγο πιπεράκι.

 

Μόλις γίνει η σαλτσούλα ντομάτας και ενωθούν τα υλικά, αποσύρουμε από τη φωτιά να κρυώσει το μείγμα μας λίγο.

 

 

 

 

Στρώνουμε σε λαδωμένο ταψί τα μισά φύλλα κρούστας ελαφρώς βουτυρωμένα μεταξύ τους.

 

Αραδιάζουμε τη γέμισή μας και σκορπίζουμε από πάνω το τυράκι. Σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα κρούστας, λαδώνουμε λίγο από πάνω και ψήνουμε μέχρι να ροδίσουν τα φύλλα μας για 40 λεπτά περίπου στους 175 βαθμούς σε πάνω και κάτω αντιστάσεις στη μεσαία σχάρα.

 

 

 

Καλή όρεξη!

Μοσχαρίσια ρολάκια με χαλούμι

 

 

Υλικά

1 κιλό μοσχάρι ή άλλο κρέας φιλεταρισμένο

250 γρ. χαλούμι σε μπαστουνάκι
2 πιπεριές κόκκινες σε λεπτές λωρίδες
2-3 κ.σ. μαργαρίνη ή ελαιόλαδο

1 μάτσο μαϊντανός (κομμένος αλλά με το κοτσάνι του, μην το πετάξετε)

2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο

1/2 φλ. ελαιόλαδο

αλατοπίπερο, 2 φύλλα δάφνης

2  κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα

2 καρότα ψιλοκομμένα
1 κουτί κονκασέ ντομάτας

1 ποτηράκι κονιάκ

Εκτέλεση

Σωτάρω στη μαργαρίνη πρώτα το σκόρδο, το κρεμμύδι, το καρότο, το μαϊντανό και τα κοτσάνια του, αλατοπιπερώνω και σβήνω με το κονιάκ. Ρίχνω τη δάφνη και αφήνω να βράσει για 3 λεπτά. Στο τέλος προσθέτω και το κονκασέ. Μόλις γίνει η σαλτσούλα τη ρίχνω σε ένα ταψί και πετάω τα κοτσάνια του μαϊντανού. Τα θέλουμε μόνο για την γεύση.

 

Αλατοπιπερώνω πολύ λίγο το κρέας και σε κάθε φιλέτο έχω βάλει ένα μπαστούνι χαλούμι, 2 λωρίδες πιπεριάς και 2 φουντίτσες μαϊντανό. Ρολάρω και δένω με κλωστή σφιχτά.

Σε ένα τηγάνι μεγάλο βάζω ελαιόλαδο και σωτάρω τα φιλετάκια.

Αφού σωταριστούν, τα ρίχνω στο ταψί με τη σάλτσα για να ολοκληρώσουμε το μαγείρεμά τους. Ψήνουμε για 30 λεπτά στους 170 βαθμούς σε αερόθερμο και τα γυρίζουμε για να παίρνουν σάλτσα και να μη στεγνώσουν.  Ουσιαστικά μας ενδιαφέρει να δέσουν με τη σάλτσα τους.

 

Αν στεγνώνει το ταψί μας, συμπληρώνουμε λίγο ΚΡΑΣΙ, όχι νεράκι.
 

Οταν γίνει κόβουμε ρολά και σερβίρουμε. 

 

Καλή σας όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο!

Με  "ελαφρές" μεταβολές δικές μου την συνταγή την είχε παρουσιάσει παλιά η  Ντίνα Νικολάου.

Cookies με κράνμπερις και φιστίκι Αιγίνης

Καλημέρα σας! Σήμερα σας έχω συνταγή για απίστευτα νόστιμα και αφράτα cookies που λιώνουν στο στόμα με την πρώτη δαγκωνιά!

 

Θα μπορούσαν ακόμα να σηκώσουν άνετα και λίγη λευκή σοκολάτα μέσα στο μείγμα αλλά δεν έβαλα γιατί ήταν η πρώτη δοκιμή και πάντα την πρώτη φορά προσέχω να μην ξεφεύγω. Ετσι νομίζω ότι μπορώ να κρίνω καλύτερα τι ταιριάζει ή όχι σε κάτι.

 

Η ζύμη τους είναι πολύ μαλακή και δεν πλάθονται, είναι τα λεγόμενα drop cookies, τα τοποθετούμε στο ταψί με τη βοήθεια δύο κουταλιών.

 

Υλικά

 

250 γρ. μαργαρίνη (λιωμένη αλλά όχι ζεστή)

240 γρ. άχνη ζάχαρη  (1 1/2 φλ.)

 

250 γρ. αλεύρι γ.ο.χ. (2 φλ.)

1 κ. γλ. μαγειρική σόδα

1 κ. γλ. baking powder

 

2 κ. γλ. εσάνς βανίλιας

1 φλ. φιστίκια Αιγίνης χονδροσπασμένα

1 φλ. κράνμπερις χονδροκομμένα

 

 

Εκτέλεση

 

Χτυπάμε καλά τη μαργαρίνη με τη ζάχαρη άχνη να κρεμώσει, ρίχνουμε την εσάνς βανίλιας και το αλεύρι που έχουμε ενώσει με τη σόδα και το baking powder και μόλις ενωθεί το μείγμα σταματάμε το μίξερ και με μία σπάτουλα προσθέτουμε και ανακατεύουμε τα φιστίκια Αιγίνης και τα κράνμπερις.

 

Αυτό ήταν! Ευκολάκι, ε? Που να τα φάτε κιόλας, τρίβονται στο στόμα με την πρώτη δαγκωνιά, σούπερ έγιναν!

 

Τα αραδιάζουμε σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί με τη βοήθεια κουταλιών σε μικρή ποσότητα σαν καρυδάκι (απλώνουν αρκετά), ψήνουμε στους 160 βαθμούς στην μεσαία σχάρα σε πάνω-κάτω αντιστάσεις για 15 λεπτά και τα βγάζουμε με μεγάλη προσοχή με μία σπάτουλα γιατί είναι πολύ μαλακά μέχρι να κρυώσουν. Φαίνονται  όταν αρχίζουν να παίρνουν χρώμα. Δεν τα πειράζουμε μέχρι να κρυώσουν για να μη τα χαλάσουμε.

 

Καλή απόλαυση!

Σεσκουλοντολμάδες αβγολέμονο

Καλημέρα! Καλή εβδομάδα!!!!

Πριν 2 εβδομάδες βρέθηκα με μία σακούλα τίγκα στο σεσκουλόφυλλο. Η μόνη σκέψη που έκανα ήταν να τα πλύνω, να τα ζεματίσω, να τα ψιλοκόψω και να τα βάλω στον καταψύκτη για προσεχείς χορτοσπανακόπιτες ή σπανακόρυζο (γιατί εγώ στο σπανακόρυζο βάζω διάφορα τέτοια). Μου ήρθε όμως αναλαμπή και είπα ότι θα κάνω μερικά από αυτά σεσκουλοντολμάδες με τη λογική που κάνω και τους λαχανοντολμάδες μου.

 

Η συνταγή αυτή  μας άρεσε πάρα πολύ και μπαίνει στο τακτικό πρόγραμμα της οικογένειας!

 

Υλικά

 

2 μάτσα σέσκουλα (διαλέγω μεγάλα φύλλα καλύτερα)

 

1/2 κιλό κιμάς (ανάμεικτος μοσχάρι-χοιρινό)

1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

1 αβγό

1 φλ. ρύζι μακρύκοκο-νυχάκι

1/2 μάτσο μαιντανός και άνιθος μαζί ψιλοκομμένα

1/4 φλ. ελαιόλαδο

αλάτι και πιπέρι

 

(αυτό είναι το μείγμα που βάζω σε όλους τους ντολμάδες γενικά)

 

επιπλέον στην κατσαρόλα μου, 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο και 1 μικρή ντομάτα σε κυβάκια

 

 

Για το αβγολέμονο

 

χυμός 2 μεγάλων λεμονιών

2 αβγά

 

 

 

Εκτέλεση

 

Πλένω καλά τα σέσκουλα, κόβω τα κοτσάνια από τα φύλλα τους, καθαρίζω τις σκληρές ίνες και τα ζεματίζω σε νερό για 5 λεπτά. Τα αφαιρώ και τα στρώνω στην κατσαρόλα που θα βάλω τους ντολμάδες.

 

Ζεματίζω λίγα-λίγα τα φύλλα του σέσκουλου και τα απλώνω με προσοχή σε ένα σκεύος.

 

Ετοιμάζω τη γέμιση ανακατεύοντας όλα τα υλικά και τυλίγω ντολμάδες με τη γυαλιστερή πλευρά του φύλλου προς τα έξω. Αν είναι μεγάλα, τα κόβω στη μέση οριζόντια (όχι κάθετα πάνω στο νεύρο). Αν θεωρώ ότι κάπου με δυσκολεύουν στο τύλιγμα τα μεγάλα νεύρα του φύλλου, τα αφαιρώ με προσοχή και τα προσθέτω στην κατσαρόλα.

 

 

 

 

 

Τα τοποθετώ αρκετά στριμωγμένα στην κατσαρόλα πάνω από τα κοτσάνια και περιχύνω με λίγο ελαιόλαδο από πάνω ακόμα. Ρίχνω νεράκι με το μάτι ίσα να τα καλύπτει, σκορπίζω το κρεμμύδι και την ντομάτα, αλατοπιπερώνω λίγο ακόμα,  σκεπάζω με πιάτο και αφήνω να σιγοβράσουν για 45 λεπτά περίπου.

 

 

 

Λίγο πριν τα αποσύρω, αφαιρώ λίγο ζουμάκι από την κατσαρόλα και το αφήνω να κρυώσει ελαφρώς.

 

Αφαιρώ το πιάτο, χτυπάω αβγολέμονο, ενώνω με το ζουμάκι του φαγητού και περιχύνω το φαγητό να πάει παντού. Κουνάω την κατσαρόλα απαλά για να πάει παντού το αβγολέμονο, αφήνω να πάρει μία τελευταία βράση και αποσύρω από τη φωτιά.

 

* Μην κάνετε το λάθος να πετάξετε τα κοτσάνια γιατί να πω την αλήθεια το σκεφτόμουν και όταν τα δοκίμασα αναθεώρησα εντελώς τη σκέψη μου. Εγιναν υπέροχα!!!

 

 

 

 

Καλή όρεξη και καλή εβδομάδα!

Τούρτα Red Velvet

 

  

Κερνάμε σήμερα και γιορτάζουμε! Συνέπεσε φέτος μάλιστα να έχουμε διπλή χαρά στην οικογένεια γιατί απολύθηκε και ο ανιψιός μου ο μεγάλος, το δικό του κέρασμα θα έρθει από βδομάδα!

 

Ευτυχώς αυτή τη φορά το σχέδιο το πέτυχα οπότε δεν θα σας ζαλίζω άλλο με αυτό...χααχαχχαχα!!! Το' χουμε, το ' χουμε !!! Το κατακτήσαμε....μπουχαχχαχχαχα

 

Κεράκια μην ψάχνετε γιατί θα πιάσουμε γνωριμίες με την Πυροσβεστική...ένα συμβολικότατα θα ανάψουμε το βράδυ στο κόψιμο της τουρτίτσας.

 

Για όσους αναρωτιούνται κλείνω τα 25 και εκεί έχω σκοπό να μείνω....μπουχαχαχαχαχαχ!!

Πάμε να δούμε πως την φτιάξαμε την τουρτίτσα :

 

Υλικά

 

Για το παντεσπάνι (δύο δίσκοι)

 

2 φλ. ζάχαρη κρυσταλλική

1 φλ. βούτυρο λιωμένο

4 αβγά

2 κ. γλ. εσάνς βανίλιας

3 φλ. αλεύρι γ.ο.χ.

2 1/2 κ. γλ. baking powder

1 φλ. γάλα

 

Χρώμα ζαχαροπλαστικής 1 κ.σ.  κόκκινο αν θέλω να πετύχω τόσο κόκκινο αποτέλεσμα, προαιρετικά πάντα

 

 

Εκτέλεση

 

Χτυπάμε κανονικά όπως σε κάθε κέηκ τα υλικά με τη σειρά που δίνονται. Στο τέλος προσθέτουμε το χρωματάκι και το ανακατεύουμε να ενσωματωθεί όμορφα στο μείγμα μας.

 

Ψήνουμε στους 175 βαθμούς στη μεσαία σχάρα σε δύο ταψάκια των 20 εκατοστών (μικρά) για 35 λεπτά περίπου, τσεκάρουμε αν ψήθηκαν με το γνωστό τρόπο της οδοντογλυφίδας.

 

Αποσύρουμε από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσουν καλά, ξεφορμάρουμε με προσοχή και τοποθετούμε για λίγο στο ψυγείο να σφίξουν για να στέκεται ωραία η βουτυρόκρεμα.

 

Γέμιση

 

Για τη γέμιση αν θέλουμε φτιάχνουμε cream cheese βουτυρόκρεμα ή χτυπάμε μία απλή βουτυρόκρεμα. Εγώ μέσα έβαλα cream cheese και τη συνταγούλα θα τη  βρείτε εδώ.

 

Επικάλυψη βουτυρόκρεμας

 

250 γρ. βούτυρο Lurpak σε θερμ. δωματίου (ΜΗ βάλετε μαργαρίνη, προσοχή)

1 1/2 κ. γλ. εσάνς βανίλιας στην οποία διαλύουμε 1 πρέζα αλάτι

4-5 φλ. άχνη ζάχαρη

4 κ. σ. γάλα (όχι όλο μαζί)

 

Στο τέλος προαιρετικά χρώμα ζαχαροπλαστικής.

 

 

Χτυπάμε τα υλικά με την εξής σειρά :

 

Πρώτα χτυπάμε το βούτυρο να κρεμώσει, και αρχίζουμε να προσθέτουμε πρώτα την εσάνς με το αλάτι, σιγά-σιγά την άχνη (όχι όλη μαζί), βοηθάμε με λίγο γάλα, κουταλιά γάλα και φλιτζάνι άχνη μέχρι να πετύχουμε σφιχτή, σταθερή βουτυρόκρεμα σε μέτρια ταχύτητα. Μπορεί να χρειαστεί να προσθέσουμε για να βοηθήσουμε το μείγμα μας λίγο γάλα ή άχνη αλλά με μεγάλη προσοχή και κουταλιά - κουταλιά για να μη γίνει νερουλή η σύσταση. Αυτό γιατί για να μπορέσουμε να κάνουμε το σχέδιο θέλουμε την επικάλυψη αρκετά σταθερή. Αν δεν κάνουμε αυτό το σχέδιο μπορούμε να την αφήσουμε και λίγο πιο ρευστή.

 

Τελειώνοντας αν θέλουμε χρωματιστή την κρέμα μας, ρίχνουμε το χρώμα που επιθυμούμε σε ποσότητα που να μας αρέσει η απόχρωση.

 

Το αλάτι το χρειαζόμαστε για να σπάσουμε την υπερβολική γλύκα της άχνης.
 

 

Για το σχέδιο θέλουμε μεγάλη μύτη κορνέ 1M της Wilton.
 

 

Εδώ πάλι έχουμε ένα βιντεάκι που δείχνει πόσο εύκολο είναι το σχέδιο. Αν πετύχετε καλή σύσταση στην κρέμα (εκεί είναι το κλειδί), θα σας φανεί παιχνιδάκι το υπόλοιπο. Επίσης αν γίνει λάθος παίρνετε την κρέμα με μία σπατουλίτσα και ξαναφτιάχνετε τη ροζέτα. Πλάκα είχε!

 

Από κακό υπολογισμό στη δοσολογία έψησα ένα παντεσπάνι εγώ (σε εσάς δίνω τα υλικά για δύο κανονικά), οπότε το έκοψα για να βγάλω δύο δίσκους. Εσείς θα βάλετε ένα ολόκληρο παντεσπάνι σαν ένα δίσκο για να τη στήσετε πιο όμορφα.

 

Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε! 

Gingerbread cookies με μελάσα

 

 

Ποιός θέλει cookies?
 

Ομορφα και νοστιμούλικα cookies που μπορούμε αν θέλουμε να τους δώσουμε παιχνιδιάρικη και χριστουγεννιάτικη νότα και ειδικά αν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι, να τα στολίσουμε όπως θέλουμε πανεύκολα!

 

Τα δικά μου παιδιά με δεδομένο ότι δεν έχουν συνηθίσει τη γεύση της μελάσας μπερδεύτηκαν και τα πέρασαν για μουστοκούλουρα. Είχαν μία πάρα πολύ ωραία γεύση και θα ξαναγίνουν οπωσδήποτε γιατί τα εξαφάνισαν πριν περάσει μισή μέρα.

 

Κοιτώντας στο νετ κατέληξα σε ένα συνδυασμό από 2 συνταγές, η βασική όμως είναι από το Food.com.

 

 

Υλικά

 

1 φλ. βούτυρο ή μαργαρίνη λιωμένη

1 φλ. ζάχαρη

1/2 φλ. μελάσα (στην αρχική έλεγε corn syrup)

 

2 κ. γλ. κανέλα

1/2 κ. γλ. μοσχοκάρυδο

1 κ. γλ. γαρύφαλλο

2 κ. γλ. τζίντζερ

2 κ. γλ. ξύσμα πορτοκαλιού ακέρωτου

 

2 κ. γλ. σόδα

1/4 φλ. νερό χλιαρό

 

1 αβγό χτυπημένο λίγο

 

5 φλ. αλεύρι γ.ο.χ. + 1 κ. γλ. baking powder

(μυστηριωδώς η συνταγή που είχα έλεγε 3 1/2 φλ. αλεύρι αλλά ούτε για αστείο δεν έφτανε,έτσι βρέθηκα στα 5, θα δείτε στο χέρι σας έτσι κι αλλιώς)

 

 

Για το frosting

 

1 φλ. άχνη

2 κ. σ. γάλα

 

1 κ. γλ. κανέλα

1/2 κ. γλ. γαρύφαλλο

1/2 κ. γλ. τζίντζερ

χρώματα ζαχαροπλαστικής της αρεσκείας μας

 

*Αν θέλουμε να είναι εντελώς λευκό το χρώμα μη βάλετε τα μυρωδικά στο frosting, εμένα ήταν υπόλευκο αλλά σαφέστατα πιο γευστικούλι.

 

 

Εκτέλεση

 

Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη καλά. Προσθέτουμε τη μελάσα, το ξύσμα και συνεχίζουμε το χτύπημα.

 

Ενώνουμε το αλεύρι με το baking powder και τα υπόλοιπα μυρωδικά όλα.

 

Διαλύουμε στο χλιαρό νερό τη σόδα και ανακατεύουμε μέσα και το αβγό.

 

Στο μείγμα της μελάσας ρίχνουμε το μείγμα αυτό και προσθέτουμε λίγο από το αλεύρι.

 

Ζυμώνουμε σε λίγο αλευρωμένη επιφάνεια και ενώνουμε όλο το αλεύρι μέχρι να έχουμε μία ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια. Μου πήρε 5 φλ. αλεύρι.

 

Κάνουμε το ζυμάρι μας μπάλα, το βάζουμε σε ένα μπωλ και το αφήνουμε σκεπασμένο στο ψυγείο για 6 ώρες περίπου.

 

Το βγάζουμε, το ανοίγουμε σε αλευρωμένη ελαφρά επιφάνεια με πλάστη και κόβουμε με κουπ πατ μπισκοτάκια πάχους σχεδόν 1 εκατοστού.

 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς για 6-8 λεπτά στη μεσαία σχάρα σε αντιστάσεις πάνω και κάτω.

 

 

 

 

Για το frosting

 

Ανακατεύουμε στην άχνη το γάλα, προσοχή να είναι τόσο μόνο, μέχρι να έχουμε μία πηχτή πάστα.

Χωρίζουμε σε σφηνοπότηρα όσο θέλουμε για να το χρωματίσουμε. Βάζουμε με προσοχή το χρώμα, ειδικά αν είναι σε υγρή μορφή για να μη χαλάσουμε τη σύσταση του frosting και ανακατεύουμε με μία οδοντογλυφίδα.  Αν πάλι δεν θέλουμε τα αφήνουμε σκέτα με το λευκό χρωματάκι τους.

 

 

  

Καλές γιορτές με υγεία να έχουμε!

Κέηκ με κράνα και πορτοκάλι

 

 

Στα πλαίσια του κέηκ της Δευτέρας σήμερα κερνάμε κεκάκι νόστιμο και γρήγορο και ευχόμαστε καλή εβδομάδα και καλό μήνα!

Η συνταγή είναι από το Lets cook at home.

 

Υλικά

 

175 γρ. βούτυρο σε θερμ.δωμ.

175 γρ. άχνη ζάχαρη

175 γρ. φαρινάπ

1 κ. γλ. baking powder

125 γρ. κράνα αποξηραμένα

3 αβγά

ξύσμα 2 πορτοκαλιών

 

 

Για το σιρόπι-γλάσσο

 

χυμός 1 1/2 πορτοκαλιού + 120 γρ. άχνη ζάχαρη

 

 

Εκτέλεση

 

Χτυπάμε το βούτυρο με την άχνη, μετά προσθέτουμε τα αβγά και το ξύσμα, ύστερα το αλεύρι με το baking powder και στο τέλος χωρίς μίξερ ρίχνουμε τα κράνα που τα έχουμε αλευρώσει και ανακατεύουμε.  

 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς στη μεσαία σχάρα σε αντιστάσεις για 35 λεπτά. Ελέγχουμε με οδοντογλυφίδα.

 

Βγάζουμε το κέηκ από το φούρνο και όσο είναι ζεστό ακόμα, το τρυπάμε με ένα καλαμάκι σε διάφορα σημεία, φτιάχνουμε το γλάσσο και περιχύνουμε το κέηκ με αυτό.

 

Αφήνουμε να τραβήξει και να το πιει όλο. Είναι ένα ρευστό, σχεδόν σαν σιρόπι γλάσσο. Αν θέλουμε πιο παχύρευστη σύσταση θα πρέπει να προσθέσετε ζάχαρη παραπάνω από αυτή που δίνω, αλλά δεν θα το ρουφήξει εύκολα το κέηκ. Θα μείνει στην επιφάνεια το πιο πολύ.

 

Καλή σας απόλαυση!

Κοτόπουλο ψητό με πάστα lemon grass

Καλημέρα σας! Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα!

Ενω είχα κανονίσει  να φτιάξω κοτοπουλάκι, κάτι με έπιασε και από εκεί που το προόριζα για το κλασσικό ψητό με πατατούλες  παρέκλινα της πορείας μου.

 

Πριν από βδομάδες βολτάριζα μέσα στο γνωστό σ/μ που έχει και του πουλιού ...το γάλα....και φρέναρα στο ράφι με τα εξωτικά προϊόντα (έχει και τέτοιο....). Πήρα ένα βαζάκι με πάστα lemongrass και είπα ότι θα το ψάξω αργότερα. Πάγια τακτική μου αυτή, ο Μ. κάθε φορά με αγριοκοιτάει μέσα στο σ/μ...χααχαχαχαχχααχ!

Το lemon grass ή κιτρονέλα έχει λεμονένια γεύση και συγγενεύει με το μελισσόχορτο και τη λουίζα. Αυξάνει την αρωματική ένταση του φαγητού χωρίς να το κάνει πιο ξινό κατά τον κύριο Γιώτη. Πολλοί το μπερδεύουν με τη λουίζα αλλά είναι άλλο φυτό.
 

Ηρθε η ώρα για τη χρήση του λοιπόν! Με μικρές χαζοπαραλλαγές ως συνήθως, η συνταγή είναι από το 4Food.

 

Υλικά

 

1 κοτόπουλο ολόκληρο

 

3 κ. σ. φυτίνη

1/2 φλ. ελαιόλαδο

2 κ. σ. lemon grass

θυμάρι φρέσκο μπόλικο

πιπέρι φρεσκοτριμμένο

αλάτι

3 σκελίδες σκόρδο λιωμένο

 

πατατούλες, καρότα, κρεμμύδια σε φέτες για το ταψί μας

 

Εκτέλεση

 

Ολα αυτά τα κάνουμε πολτό για να αλείψουμε το κοτοπουλάκι μας εξωτερικά και εσωτερικά.

Οσο μπορούμε με το χέρι ανασηκώνουμε την πετσούλα του και απλώνουμε την πάστα αυτή και μέσα.

 

Τοποθετούμε το κοτόπουλο στη μέση του ταψιού και γύρω απλώνουμε τα λαχανικά μας που τα έχουμε αλατοπιπερώσει και έχουμε σκορπίσει μέσα μία σκελίδα σκόρδο και τα πασπαλίζουμε και αυτά  με λίγο ελαιόλαδο .(ελάχιστο όμως γιατί θα κατεβάσει λάδι και το κοτόπουλο.)

 

Ψήνουμε με σκεπασμένο το ταψί μας για το πρώτο μισάωρο (με άλλο ταψί ίσως ή όπως βολεύει τον καθένα) και μετά ξεσκέπαστο μέχρι να ροδίσει όμορφα.

Εγινε ένα απίστευτα ζουμερό, μυρωδάτο και πεντανόστιμο κοτοπουλάκι που θα επαναληφθεί οπωσδήποτε!

Κατά τον ίδιο τρόπο νομίζω ότι και με ψιλοκομμένο λεμόνι τουρσί θα μπορούσε να γίνει.

 

Καλή σας όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο!

Μαρμελάδα λωτού

 

 

 

Σήμερα έχουμε συνταγή για μαρμελαδίτσα εύκολη πάλι με την πούλπα του λωτού.

 

Υλικά

 

4 φλ. πούλπα λωτού (περίπου 5 λωτοί, μπορεί και παραπάνω)

χυμός 1 λεμονιού μεγάλου

2 φλ. μέλι

1/2  φλ. νερό

 

(αν θέλουμε - εμείς θέλουμε - κανέλα, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ και γαρύφαλλο)

 

Εκτέλεση

 

Βάζουμε όλα τα υλικά μαζί στην κατσαρόλα να πάρουν βράση και ανακατεύουμε συνεχώς με ξύλινη κουτάλα μέχρι να σωθούν τα υγρά, περίπου όπως κάναμε με τη σάλτσα μήλου. Γεμίζουμε αποστειρωμένα βάζα και διατηρούμε στο ψυγείο.

 

Αυτό ήταν!

 

Καλή απόλαυση!

Ορτύκια με μπέηκον

 

 

Καλημέρα σας και χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες!

 

 

Πριν από καιρό η Μαργαρίτα από το αγαπημένο blog "Συνταγές ...από σπίτι",  μου πρότεινε να συμμετέχω  στη στήλη του guest post και όπως καταλαβαίνετε φυσικά δέχτηκα γιατί  κάτι τέτοιες κινήσεις πολύ με ενθουσιάζουν.

 

Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει για τη συνταγούλα και τελικά αποφάσισα να της φτιάξω κάτι ιδιαίτερο και μιας που μπαίνουμε και σε περίοδο εορταστική να είναι συνταγή  που να ανταποκρίνεται με επίκαιρο τρόπο στο κάλεσμα.

 

Μαργαρίτα μου σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες!

 

Μπείτε λοιπόν στις αγαπημένες μας Συνταγές...από σπίτι για να δείτε τη σημερινή μου πρόταση!

 

Εννοείται ότι όποιος θέλει επικοινωνεί μαζί μου για να οργανώσουμε κάτι ανάλογο κα εγώ επίσης θα ήθελα να συμμετέχω σε τέτοιες "δράσεις"!

Αυτό το φαγάκι το είχα ανακαλύψει πριν 10-12 (;) χρόνια σε κάποιο περιοδικό που δεν θυμάμαι καν που βρίσκεται πια......θα ψάξω όμως και θα επανέλθω.... και το ξαναέφτιαξα τώρα κατά προσέγγιση.

Είναι τέλειο, εορταστικό θα το έλεγα, χωρίς τις πατατούλες και το καροτάκι που τα πρόσθεσα εγώ για να είναι πιο πλούσιο, και ο μόνος τρόπος που έχω φάει ορτύκια μέχρι τώρα.....

Βασικά το πρωτοδοκίμασα με πιτσούνια αλλά με είχαν παραμυθιάσει τότε ότι είναι ορτύκια για να το μαγειρέψω....

 

Υλικά
 

4 ορτύκια

200 γρ. μπέηκον ψιλοκομμένο

2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα

1/2 φλ. ελαιόλαδο

1 φλ. κονιάκ

 

 

αν θέλω σωτάρω και μανιταράκια μέσα

 

 

Αν θέλω επίσης :
 

1 πατάτα σε κυβάκια

1 καρότο σε κυβάκια

 

 

αλάτι και πιπέρι

 

 

1 κλαδάκι μαντζουράνα φρέσκια

 

 

προαιρετικά 3 κ. σ. κρέμα γάλακτος για το δέσιμο στο τέλος

 

 

Εκτέλεση

 

 

Σωτάρουμε στο ελαιόλαδο το μπέηκον καλά και προσθέτουμε τα ορτύκια να ροδίουν και μετά το κρεμμύδι. Σβήνουμε με το κονιάκ και αφού εξατμιστεί σε αυτή τη φάση αν θέλουμε προσθέτουμε και κάποιο από τα λαχανικά.

Αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε το κλαδάκι της μαντζουράνας, συμπληρώνουμε λίγο νεράκι και αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να δέσει η σάλτσα μας. Θέλει 40 λεπτά περίπου. Δεν ανακατεύουμε, μόνο αναδεύουμε την κατσαρόλα μας. Στο τέλος αν θέλουμε προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος για να δέσει η σαλτσούλα μας.
 

Εμείς το σερβίραμε με ρυζάκι πιλάφι αλλά και μόνο του είναι υπέροχο.

 

 

*Αν βάλετε τις πατατούλες προσθέστε μία υποψία μοσχοκάρυδου.

 

Καλή όρεξη!

 

Κουνέλι σε σάλτσα λαγού

 

 

 

Κουνέλι σε σάλτσα λαγού, και όχι, μην μπερδευτείτε με το γνωστο λαγωτό που γίνεται κατά τόπους και ειδικά στην Αρκαδία με διάφορα κρέατα. Δεν βάζουμε κρεμμύδι σε αυτή τη συνταγή, μόνο σκορδάκι, αν σας αρέσει μπορείτε να το "τσιμπήσετε" σε ποσότητα κατά βούληση, και επίσης στο τέλος προσθέτουμε χυμό λεμονιού, κάτι που απογειώνει την παχιά σαλτσούλα του.  Το λαγωτό θέλει σάλτσα σκορδοκαρυδάτη (σκορδαλιά με καρύδι) και γαστρούλα, άλλο ονειρεμένο φαγάκι κι αυτό.

 

Σε σάλτσα λαγού γιατί έτσι μαγειρεύουν και το λαγό στην Κεφαλονιά και έμεινε από σιόρα σε σιόρα η συνταγή και έτσι την ξέρουν όλοι.

 

Υπάρχει λοιπόν ένα υπέροχο βιβλίο συνταγών της κεφαλονίτικης κουζίνας που υπογράφει η κυρία Νιόβη Καμπίτση, το "Κεφαλονίτικες Ρετσέτες", σωστός θησαυρός! Μιλάμε για παραδοσιακές συνταγούλες ονειρεμένες, η μία καλύτερη από την άλλη! Σαν λάτρης ορκισμένος της Κεφαλονιάς, το έχω σε περίοπτη θέση στην κουζίνα μου.

 

Κουνελάκι σπιτικό και Κεφαλονίτικο λοιπόν και έπρεπε να μαγειρευτεί με τιμή και δόξα για τη νησάρα! αχαχαχαχαχαχ!!!

 

Σαν δεδομένο έχουμε το κόβουμε σε μερίδες και  το ποτίζουμε σε ξύδι για ένα 8ωρο. Εγώ είχα και λίγο κρασί και το έβαλα και αυτό. Επίσης το ξέχασα μία μέρα στο ψυγείο και πριν αρχίσει να πιλαλάει στα ράφια από το μπωλ το θυμήθηκα.

 

Επειδή ακολούθησα τη συνταγούλα, είπα να μη βάλω άλλο το χεράκι μου αλλιώς θα πρόσθετα σκόρδο και  δενδρολίβανο στη μαρινάδα του.

 

Την άλλη μέρα λοιπόν ξεκίνησα το μαγείρεμα.

 

Υλικά

 

1 κουνέλι ή λαγός σε μερίδες

1 νεροπότηρο ξύδι

 

4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο

1 ποτήρι του νερού (ναι σωστά διαβάσατε) ελαιόλαδο

1 κιλό ντομάτες τριμμένες ή 2 κονκασέ ντομάτας

2-3 δαφνόφυλλα

αλάτι και πιπέρι

 

χυμός 1 λεμονιού

 

Εκτέλεση

 

Μαρινάρουμε το κουνέλι στο ξύδι για 8 ώρες.

 

Ροδίζουμε τα κομμάτια του κουνελιού στο μισό ελαιόλαδο και τα  ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί.

 

Σε κατσαρόλα ρίχνουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο, σωτάρουμε το σκόρδο να γυαλίσει, προσθέτουμε την ντομάτα, τα δαφνόφυλλα, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να πάρουν βράση.

 

Τότε ρίχνουμε τα κομμάτια του κουνελιού, αν χρειαστεί προσθέτουμε και λίγο νερό ίσα-ίσα να το καλύψει και σιγοβράζουμε μέχρι να μείνει με τη σαλτσούλα του και να μελώσει.  Πριν κλείσουμε τη φωτιά, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και αφήνουμε πάνω στο μάτι με κλειστό καπάκι για μισή ώρα τουλάχιστον να ενωθούν τα αρώματα.
 

 

Προκύπτει μία παχιά, πεντανόστιμη λεμονάτη κοκκινιστή σαλτσούλα που ταιριάζει τέλεια με ρύζι πιλάφι ή τηγανητές πατατούλες. Να πω την αμαρτία μου προχθές έλεγα στο μπλογκ της Κικίτσας (Tante Kiki) ότι προτιμώ να κάνω τις πατάτες πλέον με το γνωστό τρόπο "Τηγανητές πατάτες φούρνου" αλλά αυτό το φαγάκι φώναζε για πατατούλα τηγανισμένη σε ελαιόλαδο.    Κύλισα, την αλήθεια τη λέω πάντα......χχααχαχαχχαχαχ!

 

Φτιάξτε το και δεν θα χάσετε, γίνεται υπέροχο!

 

Καλή σας όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!

Χαβίτς ή κατσαμάκι

 

 

Εμένα αυτά τα φαγάκια μου ήταν άγνωστα εντελώς μέχρι που γνώρισα τον καλό μου!   Εχετε ιδέα από Πόντιο Κεφαλονίτη????   χαχαχαχααχαχαχαχ!!!  Ναι, το χρυσό μου τα συνδυάζει και τα δύο.......σε ένα!  

 

Οταν λοιπόν πιάναμε κουβέντα για φαγάκια άρχιζαν πάντα οι αναφορές σε κάτι μυστήρια ονόματα φαγητών και μετά οι περιγραφές και σου' ρχοταν ο θάνατος....Οποιος ξέρει την ποντιακή κουζίνα μάλλον με καταλαβαίνει!

 

Ενα λοιπόν από τα φαγάκια αυτά είναι και το χαβίτς. Ευκολότατο και νοστιμότατο! Αλλοι το λένε κατσαμάκι, δεν ξέρω αν είναι το ίδιο ή όχι, εγώ χαβίτς το έμαθα... Ο κύριος γκούγκλης το αναφέρει και με άλλες ονομασίες, προφανώς κάθε τόπος είχε τα δικά του ή ψιλοπαραλλαγές...΄μουχλαμάς, μαμαλίγκα (εξ ου και η γνωστή πίτα),

 

Το χαβίτς θέλει φούρνικο αλεύρι, δηλαδή καλαμποκίσιο αλεύρι ψημένο σε φούρνο. Τι νομίζετε, ότι δεν είχα? ΧΑΑΑΑ!!! Εχω κάνει τις προμήθειές μου, ας είναι καλά η βόλτα στην Κατερίνη....

 

Επειδή χρησιμοποιούμε φούρνικο λοιπόν, δεν χρειάζεται να ψηθεί πρώτα το αλευράκι μας στο βούτυρο, σε άλλη περίπτωση με απλό καλαμποκάλευρο, φροντίζουμε πρώτα να περάσουμε από το βούτυρο το αλευράκι μας και μετά συνεχίζουμε τη διαδικασία.

 

Υλικά (για 4 άτομα)

 

200 γρ. βούτυρο αγελαδινό

400 γρ. αλεύρι καλαμποκίσιο περίπου (το βλέπουμε πόσο θέλει)

1 lt νερό χλιαρό (περίπου)

αλατάκι

 

προαιρετικά : τυροκλωστή (σε κατ/ματα με ποντιακά τρόφιμα, είναι τυρί λαστιχωτό που λιώνει)

ή αν ξεφύγουμε από τα παραδοσιακά, ένα τυράκι που να λιώνει και να μας αρέσει.

 

Εγώ το άφησα σκέτο, χωρίς τυράκι γιατί δεν είχα.

 

Εναλλακτικά το φτιάχνουμε γλυκούλι παραλείποντας το τυρί και βάζοντας μέλι.

 

 

 

Εκτέλεση

 

Εγώ έριξα το βούτυρο, μετά το νερό και τελευταίο το αλεύρι βροχηδόν γιατί έβαλα φούρνικο. Σε άλλη περίπτωση κάνετε το παρακάτω :

 

 

 

 

Βάζουμε σε κατσαρόλα το βούτυρο να κάψει, περνάμε το αλεύρι μας να ψηθεί λίγο και όταν γίνει αυτό ρίχνουμε το νερό και το αλάτι  και ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι  να κρεμώσει καλά. Προσέχουμε να μην πήξει πολύ.

 

 

 

 

Σε αυτό το σημείο αν θέλουμε προσθέτουμε το τυράκι και ανακατεύουμε να διαλυθεί στο μείγμα καλά.

 

Αν θέλουμε προσθέτουμε στο βούτυρο σκορδάκι ή λίγο κρεμμύδι  ψιλοκομμένο  να γυαλίσει για να πάρει γεύση πιο έντονη το πουρεδάκι.

 

Αν τα πηγαίνετε καλά με τα πουρεδάκια και  με την πολέντα, τότε λογικά θα σας αρέσει και το χαβίτς.

Ουσιαστικά είναι αυτό που ξέρουμε ως πολέντα αλλά στην αρχική του μορφή, αγνά και παραδοσιακά! Από εκεί και πέρα, παίζουμε και του συμπεριφερόμαστε όπως στην πολέντα.

Λουκάνικα και καραμελωμένα κρεμμύδια, τσιγαρισμένο μπέηκον, φέτα τριμμένη, ότι θέλουμε κάνουμε. Γνώμη μου; Οπως το δείχνω αλλά αυτά γούστα είναι!
 

Τρώγεται ζεστό και είναι υπέροχο!

 

 

Καλή σας όρεξη!

Κέηκ με τζίντζερ και λωτό

- Μητέρα, αυτές τις ντομάτες να τις πετάξω? Χαλασμένες είναι....

Ντόιγκκκκκκ!!!!!!
 

Οταν θυμάμαι αυτή τη φάση, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το περιβόητο " ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" της Ζουμπουλίας από την αγαπημένη σειρά "Παρά πέντε"......γιατί άραγε?  χαχαχαχαχαχ!!! Εκείνα τα χρόνια δεν έπαιζε αυτό το σλόγκαν βέβαια....

Πρώτο σοκ, η λέξη "μητέρα"...η πεθερά μου έχει πολύ προχωρημένες ιδέες γενικώς και ειδικώς σε αυτή τη λέξη......έπαθε ένα ψιλοεγκεφαλικό με τη λέξη και έκτοτε την κόψαμε. Πεθερά τη φωνάζω και γελάνε όλοι, αλλά εμείς την βρίσκουμε .....χιχιιχιχιχι!

Δεύτερο σοκ, οι έρμοι λωτοί στα χέρια μου και ένα βήμα πριν το σκουπιδοτενεκέ...ολόκληρο ταξίδι από την Κατερίνη....τότε δεν τους έβρισκες όπως τώρα σε μανάβικα και λαϊκές....τι εννοείτε πότε?

Τότε, τι τα ψάχνετε τώρα???? Προ αμνημονεύτων χρόνων....... Είχε και έχει στο σπίτι της γιαγιάς του καλού μου ένα τεράστιο δέντρο που να είναι καλά, είναι φορτωμένο πάντα και πάντα προμηθευόμασταν ωραιότατους λωτούς από αυτό. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να αγόρασε ποτέ....

Εγώ λοιπόν και οι λωτοί γνωριστήκαμε εκείνη τη μέρα, πριν δεν είχαμε σχέσεις....

Επίσης ο μόνος τρόπος για να τους φάμε ήταν να τους βάζω στην κατάψυξη για τουλάχιστον 1 μέρα τυλιγμένους σε αλουμινόχαρτο αν δεν ήταν ένα βήμα πριν το ...τέλος και την άλλη μέρα να τους αφήνω έξω να αποψυχθούν. Μαλακώνανε και τρώγονταν, αλλά πάντα είχαν μία απαίσια στιφάδα όσο γλυκιοί και αν ήταν. Αυτό μου την έδινε και δεν έτρωγα δεύτερο, με χάλαγε πολύ η στιφάδα τους....γενικώς το φρουτάκι το θέλω καλογινωμένο και όχι άγουρο.

Δεν μπορεί λέω να μην γίνονται τίποτα άλλο...και άρχισα το ψάξιμο που με εξέπληξε θετικά! Πολύ θετικά μπορώ να πω! Θεωρώ από τις δικές μου δοκιμές ότι του ταιριάζουν πολύ τα μπαχαρικούλια που ταιριάζουν στο μήλο και την κολοκύθα, κάτι που του έδωσε στο μυαλό μου ένα επιπλέον +.

Στα πλαίσια λοιπόν του κέηκ της Δευτέρας έχουμε σήμερα ένα υπέροχο κέηκ με τζίντζερ και λωτό!


Από Joy the baker

Υλικά

1/2 φλ. πούλπα λωτού (2 λωτοί περίπου)

1 κ. γλ. σόδα μαγειρική

1 φλ. ζάχαρη κρυσταλλική

1/2 φλ. σπορέλαιο

2 αβγά

1/2 κ. γλ. εσάνς πορτοκάλι (ελάχιστη) ή λίγο ξύσμα πορτοκαλιού

1 κ. γλ. κανέλα

1/2 κ. γλ. μοσχοκάρυδο

1/2 κ. γλ. τζίντζερ σκόνη

1 κ. γλ. τζίντζερ φρέσκο τριμμένο

1 πρέζα αλάτι

1 1/2 φλ. αλεύρι γ.ο.χ.

1/3 φλ. νερό χλιαρό

Εκτέλεση

Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μακρόστενη φόρμα 28 εκατοστών.

Αδειάζουμε την ψίχα του λωτού και πετάμε την φλούδα. Τον περνάμε από ένα σουρωτήρι για να συγκρατήσουμε τα κουκούτσια και να έχουμε καθαρή πούλπα.  Χτυπάμε την πούλπα στο μούλτι για να έχουμε λείο αποτέλεσμα.

Σε μπωλ χτυπάμε τη ζάχαρη με το σπορέλαιο, τα αβγά, την εσάνς ή το ξύσμα και τα μπαχαρικά.

Σε άλλο μπωλ ενώνουμε την πούλπα του λωτού με τη μαγειρική σόδα και τα προσθέτουμε στο μείγμα της ζάχαρης.

Τέλος ρίχνουμε το αλεύρι με το αλάτι και προσθέτουμε σιγά - σιγά το νερό.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στην μεσαία σχάρα στους 170 βαθμούς για 45 λεπτά.

Το τσεκάρουμε με οδοντογλυφίδα πριν το βγάλουμε. Χρησιμοποίησα σκούρα φόρμα ψησίματος, ίσως αν έχετε διαφορετική να θέλει λίγο παραπάνω χρόνο.

Τέλειο έγινε, αφράτο και μαλακό, μοσχομυρωδάτο (με τόσα μυρωδικούλια....). Νομίζω θα του πήγαινε ωραιότατα κάποια μαρμελάδα βερύκοκο από πάνω ή λίγη χτυπημένη κρέμα γάλακτος με γιαουρτάκι μαζί.  Αχ...τι λέω???    Και σκέτο μια χαρά έγινε!

Για κοίτα ο λωτός τελικά......!!! Εννοείται, ούτε λόγος για στιφάδα, έτσι? Αγνώριστο το φρούτο.....Και εννοείται ότι δεν έμεινα εκεί....έρχονται κι άλλα...!

Καλή σας απόλαυση και καλή εβδομάδα να έχουμε!