Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018

Θράψαλα γεμιστά με τυριά





Τις προάλλες έπεσα πάνω σε κάτι θράψαλα "τούμπανο" που μόλις τα είδα, φάνηκε αδύνατο να τα προσπεράσω.  Το ρύζι ήταν η πρώτη σκέψη αλλά δεν με ενθουσίαζε η ιδέα πια, άλλωστε τα έχουμε φτιάξει έτσι εδώ. 

Η επόμενη σκέψη ήταν τα τυριά, οπότε δοκιμάστηκε, στέφθηκε με επιτυχία η απόπειρα και σας την παραθέτω. 




Υλικά

Με τα υλικά που δίνω γέμισα 2 μεγάλα θράψαλα και 5 μέτριες πιπερίτσες που τις έβαλα ανάμεσα στα θράψαλα


2 φέτες μεγάλες από μπαγιάτικο ψωμί χονδροτριμμένες     χωρίς την κόρα
δεν νομίζω ότι ταιριάζει η φρυγανιά οπότε αν δεν υπάρχει παραλείψτε το

2 πιπεριές πράσινες κέρατο ψιλοκομμένες
2 πιπεριές Φλωρίνης ψιλοκομμένες
1 μεγάλη ντομάτα σε κυβάκια (χωρίς ζουμί)
1/2 φλ. τσ. ελαιόλαδο
πιπέρι
2 μεγάλα φύλλα φρέσκου βασιλικού
1/2 ματσάκι μαϊντανός (και λιγότερο)

καθόλου αλάτι γιατί θα χρησιμοποιήσουμε αλμυρούτσικα τυριά 

200 γρ. φέτα χονδροτριμμένη
200 γρ. γραβιέρα χονδροτριμμένη 



Για τη σάλτσα 

1 μικρό βαζάκι κάπαρη (περίπου 3 κ. σούπας)
1/2 μάτσο μαϊντανός ψιλοκομμένος
βασιλικός ψιλοκομμένος (έβαλα φρέσκο)
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
ξύσμα και χυμός 1 λεμονιού
1/2 φλ. τσ. ελαιόλαδο
και εδώ πιπεράκι και καθόλου αλάτι




Εκτέλεση

Καθαρίζω  όλο το εσωτερικό του θράψαλου πολύ καλά και το ξεπλένω πολύ καλά επίσης. Αφαιρώ το γνωστό κόκκαλο που έχει το σώμα.  Αφαιρώ το κεφάλι με τα πλοκάμια,  βγάζω με προσοχή το μελάνι από τα μάτια και το  κόκκαλο του κεφαλιού και  πετάω το σκληρό μέρος στην βάση του. Τα πλοκάμια τα αφήνω και τα τοποθετώ για ψήσιμο όπως είναι πάνω από το σώμα που το γεμίζω.


Σε ένα τηγάνι σοτάρω τις πιπερίτσες με το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και όταν αρχίσουν να παίρνουν χρωματάκι, προσθέτω το τριμμένο ψωμί ανακατεύοντας.  Κατόπιν προσθέτω την ντομάτα χωρίς ζουμάκια, βασιλικό, μαϊντανό και πιπέρι, ανακατεύω και αφήνω στην άκρη.

Μόλις κρυώσει λίγο το μείγμα αυτό ρίχνω τα τυριά, ανακατεύω και δεν χρησιμοποιοώ καθόλου αλάτι.


Σε ένα ταψί στρώνω αλουμινόχαρτο και αντικολλητικό χαρτί για να βάλω τα θράψαλα και να τα ψήσω σε δέμα κλειστό. Οπότε υπολογίζω μπόλικο χαρτί και αλουμινόχαρτο σταυρωτά περίπου για να τυλίξω και να κλείσω τα θράψαλα με προσοχή.

Γεμίζω ένα-ένα τα θράψαλα καλά μέχρι κάτω, αφήνω λίγο περιθώριο στο άνοιγμα και κλείνω με οδοντογλυφίδα προσεκτικά.  Τα τοποθετώ πάνω στο αντικολλητικό χαρτί . Η γέμιση ήταν αρκετή για
άλλα δύο περίπου και έτσι γέμισα 5 μέτριες  πιπεριές και τις τοποθέτησα γύρω τους.  Αναλόγως του τι θέλετε να κάνετε μπορείτε να μειώσετε-αυξήσετε  την ποσότητα στα υλικά. 


Οταν τα τοποθέτησα όλα στο ταψί, σε ένα μπωλάκι κοπάνισα λίγο την κάπαρη να σπάσει, ψιλοέκοψα βασιλικό, μαϊντανό και σκόρδο όπως τα δίνω στα υλικά της σάλτσας, ανακάτεψα  με το λεμόνι (ξύσμα και χυμό), με το ελαιόλαδο και σκόρπισα το μείγμα πάνω στο φαγάκι. 


Κλείνω προσεκτικά το φαγητό σε φάκελο, δένω με σπάγγο για να είναι πιο σταθερό και ψήνω για 1 ώρα στους 200 βαθμούς σε αέρα.  Δεν βάζω νερό ούτε στο φαγάκι, ούτε στο ταψί.

Επειδή τα θράψαλα βγάζουν τα υγρά τους κατά το ψήσιμο, ανοίγω το αντικολλητικό χαρτί, το γυρίζω  σε πυρέξ με προσοχή να μη βγει η γέμιση  και το αφήνω στους 180 βαθμούς για άλλα 30 λεπτά στο χαμηλό ράψι του φούρνου να πάρει χρώμα και να μελώσει το ζουμάκι του.  Γυρίζω μόνο τα θράψαλα προσεκτικά για να πάρουν χρωματάκι από όλες τις μεριές δύο-τρεις φορές.


Ισως χρειαστεί και λίγο παραπάνω ψήσιμο  αναλόγως του πως ψήνει ο φούρνος μας. Οταν έσβησα το φαγητό,  το άφησα ένα δεκάλεπτο ακόμα πάνω στο πάτωμα του φούρνου με ελάχιστα  ανοιχτή την πόρτα του για να σωθεί και άλλο το ζουμάκι του αλλά αυτό το τσεκάρουμε. Γενικά το φαγάκι είναι της υπομονής αλλά αξίζει τον χρόνο του!

Παρόλο που τα φοβήθηκα γιατί  νόμισα ότι θα σκληρύνουν έγιναν μελωμένα, μαλακά και πολύ νόστιμα γιατί ψήθηκαν σκεπασμένα σε φάκελο και είχαν αρκετό ζουμάκι που τα βοήθησε να μείνουν τρυφερά. 

Τα τυριά τους δίνουν το αλάτι που χρειάζονται και είναι μία πολύ νόστιμη πρόταση διαφορετική από το κλασσικό γέμισμα με ρύζι. 



Καλή όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο!

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Αγκινάρες (βλαστός) τουρσί






Καλησπέρα σας! 


Ζούμε μεγάλες στιγμές, θα ποστάρω συνταγούλα! Για να βλέπω πυροτεχνήματα!!!!

Επανέρχομαι με ένα γρήγορο και ιδιαίτερο ελαφρύ τουρσί αγκινάρας που γίνεται με τον τρυφερό βλαστό της! 

Ο βλαστός είναι μέρος που συνήθως πετιέται είτε από άγνοια είτε από απειρία, όταν μαγειρεύουμε αγκινάρες! Επίσης είναι ένα κομμάτι που στη λαϊκή αγορά ξεμένει σε τσουβάλια στους παραγωγούς και δεν ξέρω τι τα κάνουν μετά. Πάντως ο δικός μας παραγωγός μόνο που δεν σταυροκοπήθηκε όταν του τα ζήτησα και άρχισε να βγάζει κοτσάνια από ένα μεγάλο τσουβάλι!  

Είναι ένα μέρος της αγκινάρας που είναι κρίμα να μη το  χρησιμοποιούμε!  




Υλικά


Οσα κοτσάνια αγκινάρας θέλουμε

μισό μάτσο μαϊντανός ψιλοκομμένος
2 σκελίδες σκόρδο σε ψιλοκομμένες φετούλες
κόκκοι πιπεριών
λίγο αλάτι
1 φλ. τσαγιού ξύδι 
ελαιόλαδο



Εκτέλεση 


Κόβουμε μέχρι να φύγει ο ξυλώδης ιστός του κοτσανιού από την πάνω και την κάτω μεριά. 
Αφαιρούμε όλο το σκληρό κομμάτι των κοτσανιών περιμετρικά μέχρι να μείνει το τρυφερό μέρος και τα ρίχνουμε σε μία λεκάνη με κρύο νερό και χυμό ενός λεμονιού μέχρι να τελειώσουμε όλη την ποσότητα.

Ζεματάμε για 5 λεπτά σε βραστό αλατισμένο νερό και σουρώνουμε.

Οταν κρυώσουν λίγο, με  ένα μαχαιράκι τα κόβουμε σε ραβδάκια όσο μικρά θέλουμε και αφαιρούμε τυχόν ίνες που μπορεί να έχουν μείνει.

Τοποθετούμε σε βάζο αποστειρωμένο, προσθέτουμε ψιλοκομμένο σκόρδο και το μαϊντανό, ξύδι, τα πιπέρια της αρεσκείας μας, δοκιμάζουμε για να αποφασίσουμε αν θέλουμε να προσθέσουμε αλάτι  και προσθέτουμε  λάδι μέχρι να καλυφθεί όλη η επιφάνεια ικανοποιητικά.

Επειδή  το έφτιαξα για άμεση κατανάλωση έβαλα ελαιόλαδο, αν πρόκειται να το φυλάξουμε για καιρό, το διατηρούμε στο ψυγείο και επειδή το ελαιόλαδο παγώνει, καλό είναι να βάλουμε σπορέλαιο. 




Καλή Σαρακοστή!