Κοτόπουλο ψητό με πάστα lemon grass

Καλημέρα σας! Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα!

Ενω είχα κανονίσει  να φτιάξω κοτοπουλάκι, κάτι με έπιασε και από εκεί που το προόριζα για το κλασσικό ψητό με πατατούλες  παρέκλινα της πορείας μου.

 

Πριν από βδομάδες βολτάριζα μέσα στο γνωστό σ/μ που έχει και του πουλιού ...το γάλα....και φρέναρα στο ράφι με τα εξωτικά προϊόντα (έχει και τέτοιο....). Πήρα ένα βαζάκι με πάστα lemongrass και είπα ότι θα το ψάξω αργότερα. Πάγια τακτική μου αυτή, ο Μ. κάθε φορά με αγριοκοιτάει μέσα στο σ/μ...χααχαχαχαχχααχ!

Το lemon grass ή κιτρονέλα έχει λεμονένια γεύση και συγγενεύει με το μελισσόχορτο και τη λουίζα. Αυξάνει την αρωματική ένταση του φαγητού χωρίς να το κάνει πιο ξινό κατά τον κύριο Γιώτη. Πολλοί το μπερδεύουν με τη λουίζα αλλά είναι άλλο φυτό.
 

Ηρθε η ώρα για τη χρήση του λοιπόν! Με μικρές χαζοπαραλλαγές ως συνήθως, η συνταγή είναι από το 4Food.

 

Υλικά

 

1 κοτόπουλο ολόκληρο

 

3 κ. σ. φυτίνη

1/2 φλ. ελαιόλαδο

2 κ. σ. lemon grass

θυμάρι φρέσκο μπόλικο

πιπέρι φρεσκοτριμμένο

αλάτι

3 σκελίδες σκόρδο λιωμένο

 

πατατούλες, καρότα, κρεμμύδια σε φέτες για το ταψί μας

 

Εκτέλεση

 

Ολα αυτά τα κάνουμε πολτό για να αλείψουμε το κοτοπουλάκι μας εξωτερικά και εσωτερικά.

Οσο μπορούμε με το χέρι ανασηκώνουμε την πετσούλα του και απλώνουμε την πάστα αυτή και μέσα.

 

Τοποθετούμε το κοτόπουλο στη μέση του ταψιού και γύρω απλώνουμε τα λαχανικά μας που τα έχουμε αλατοπιπερώσει και έχουμε σκορπίσει μέσα μία σκελίδα σκόρδο και τα πασπαλίζουμε και αυτά  με λίγο ελαιόλαδο .(ελάχιστο όμως γιατί θα κατεβάσει λάδι και το κοτόπουλο.)

 

Ψήνουμε με σκεπασμένο το ταψί μας για το πρώτο μισάωρο (με άλλο ταψί ίσως ή όπως βολεύει τον καθένα) και μετά ξεσκέπαστο μέχρι να ροδίσει όμορφα.

Εγινε ένα απίστευτα ζουμερό, μυρωδάτο και πεντανόστιμο κοτοπουλάκι που θα επαναληφθεί οπωσδήποτε!

Κατά τον ίδιο τρόπο νομίζω ότι και με ψιλοκομμένο λεμόνι τουρσί θα μπορούσε να γίνει.

 

Καλή σας όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο!

Μαρμελάδα λωτού

 

 

 

Σήμερα έχουμε συνταγή για μαρμελαδίτσα εύκολη πάλι με την πούλπα του λωτού.

 

Υλικά

 

4 φλ. πούλπα λωτού (περίπου 5 λωτοί, μπορεί και παραπάνω)

χυμός 1 λεμονιού μεγάλου

2 φλ. μέλι

1/2  φλ. νερό

 

(αν θέλουμε - εμείς θέλουμε - κανέλα, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ και γαρύφαλλο)

 

Εκτέλεση

 

Βάζουμε όλα τα υλικά μαζί στην κατσαρόλα να πάρουν βράση και ανακατεύουμε συνεχώς με ξύλινη κουτάλα μέχρι να σωθούν τα υγρά, περίπου όπως κάναμε με τη σάλτσα μήλου. Γεμίζουμε αποστειρωμένα βάζα και διατηρούμε στο ψυγείο.

 

Αυτό ήταν!

 

Καλή απόλαυση!

Ορτύκια με μπέηκον

 

 

Καλημέρα σας και χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες!

 

 

Πριν από καιρό η Μαργαρίτα από το αγαπημένο blog "Συνταγές ...από σπίτι",  μου πρότεινε να συμμετέχω  στη στήλη του guest post και όπως καταλαβαίνετε φυσικά δέχτηκα γιατί  κάτι τέτοιες κινήσεις πολύ με ενθουσιάζουν.

 

Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει για τη συνταγούλα και τελικά αποφάσισα να της φτιάξω κάτι ιδιαίτερο και μιας που μπαίνουμε και σε περίοδο εορταστική να είναι συνταγή  που να ανταποκρίνεται με επίκαιρο τρόπο στο κάλεσμα.

 

Μαργαρίτα μου σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες!

 

Μπείτε λοιπόν στις αγαπημένες μας Συνταγές...από σπίτι για να δείτε τη σημερινή μου πρόταση!

 

Εννοείται ότι όποιος θέλει επικοινωνεί μαζί μου για να οργανώσουμε κάτι ανάλογο κα εγώ επίσης θα ήθελα να συμμετέχω σε τέτοιες "δράσεις"!

Αυτό το φαγάκι το είχα ανακαλύψει πριν 10-12 (;) χρόνια σε κάποιο περιοδικό που δεν θυμάμαι καν που βρίσκεται πια......θα ψάξω όμως και θα επανέλθω.... και το ξαναέφτιαξα τώρα κατά προσέγγιση.

Είναι τέλειο, εορταστικό θα το έλεγα, χωρίς τις πατατούλες και το καροτάκι που τα πρόσθεσα εγώ για να είναι πιο πλούσιο, και ο μόνος τρόπος που έχω φάει ορτύκια μέχρι τώρα.....

Βασικά το πρωτοδοκίμασα με πιτσούνια αλλά με είχαν παραμυθιάσει τότε ότι είναι ορτύκια για να το μαγειρέψω....

 

Υλικά
 

4 ορτύκια

200 γρ. μπέηκον ψιλοκομμένο

2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα

1/2 φλ. ελαιόλαδο

1 φλ. κονιάκ

 

 

αν θέλω σωτάρω και μανιταράκια μέσα

 

 

Αν θέλω επίσης :
 

1 πατάτα σε κυβάκια

1 καρότο σε κυβάκια

 

 

αλάτι και πιπέρι

 

 

1 κλαδάκι μαντζουράνα φρέσκια

 

 

προαιρετικά 3 κ. σ. κρέμα γάλακτος για το δέσιμο στο τέλος

 

 

Εκτέλεση

 

 

Σωτάρουμε στο ελαιόλαδο το μπέηκον καλά και προσθέτουμε τα ορτύκια να ροδίουν και μετά το κρεμμύδι. Σβήνουμε με το κονιάκ και αφού εξατμιστεί σε αυτή τη φάση αν θέλουμε προσθέτουμε και κάποιο από τα λαχανικά.

Αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε το κλαδάκι της μαντζουράνας, συμπληρώνουμε λίγο νεράκι και αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να δέσει η σάλτσα μας. Θέλει 40 λεπτά περίπου. Δεν ανακατεύουμε, μόνο αναδεύουμε την κατσαρόλα μας. Στο τέλος αν θέλουμε προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος για να δέσει η σαλτσούλα μας.
 

Εμείς το σερβίραμε με ρυζάκι πιλάφι αλλά και μόνο του είναι υπέροχο.

 

 

*Αν βάλετε τις πατατούλες προσθέστε μία υποψία μοσχοκάρυδου.

 

Καλή όρεξη!

 

Κουνέλι σε σάλτσα λαγού

 

 

 

Κουνέλι σε σάλτσα λαγού, και όχι, μην μπερδευτείτε με το γνωστο λαγωτό που γίνεται κατά τόπους και ειδικά στην Αρκαδία με διάφορα κρέατα. Δεν βάζουμε κρεμμύδι σε αυτή τη συνταγή, μόνο σκορδάκι, αν σας αρέσει μπορείτε να το "τσιμπήσετε" σε ποσότητα κατά βούληση, και επίσης στο τέλος προσθέτουμε χυμό λεμονιού, κάτι που απογειώνει την παχιά σαλτσούλα του.  Το λαγωτό θέλει σάλτσα σκορδοκαρυδάτη (σκορδαλιά με καρύδι) και γαστρούλα, άλλο ονειρεμένο φαγάκι κι αυτό.

 

Σε σάλτσα λαγού γιατί έτσι μαγειρεύουν και το λαγό στην Κεφαλονιά και έμεινε από σιόρα σε σιόρα η συνταγή και έτσι την ξέρουν όλοι.

 

Υπάρχει λοιπόν ένα υπέροχο βιβλίο συνταγών της κεφαλονίτικης κουζίνας που υπογράφει η κυρία Νιόβη Καμπίτση, το "Κεφαλονίτικες Ρετσέτες", σωστός θησαυρός! Μιλάμε για παραδοσιακές συνταγούλες ονειρεμένες, η μία καλύτερη από την άλλη! Σαν λάτρης ορκισμένος της Κεφαλονιάς, το έχω σε περίοπτη θέση στην κουζίνα μου.

 

Κουνελάκι σπιτικό και Κεφαλονίτικο λοιπόν και έπρεπε να μαγειρευτεί με τιμή και δόξα για τη νησάρα! αχαχαχαχαχαχ!!!

 

Σαν δεδομένο έχουμε το κόβουμε σε μερίδες και  το ποτίζουμε σε ξύδι για ένα 8ωρο. Εγώ είχα και λίγο κρασί και το έβαλα και αυτό. Επίσης το ξέχασα μία μέρα στο ψυγείο και πριν αρχίσει να πιλαλάει στα ράφια από το μπωλ το θυμήθηκα.

 

Επειδή ακολούθησα τη συνταγούλα, είπα να μη βάλω άλλο το χεράκι μου αλλιώς θα πρόσθετα σκόρδο και  δενδρολίβανο στη μαρινάδα του.

 

Την άλλη μέρα λοιπόν ξεκίνησα το μαγείρεμα.

 

Υλικά

 

1 κουνέλι ή λαγός σε μερίδες

1 νεροπότηρο ξύδι

 

4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο

1 ποτήρι του νερού (ναι σωστά διαβάσατε) ελαιόλαδο

1 κιλό ντομάτες τριμμένες ή 2 κονκασέ ντομάτας

2-3 δαφνόφυλλα

αλάτι και πιπέρι

 

χυμός 1 λεμονιού

 

Εκτέλεση

 

Μαρινάρουμε το κουνέλι στο ξύδι για 8 ώρες.

 

Ροδίζουμε τα κομμάτια του κουνελιού στο μισό ελαιόλαδο και τα  ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί.

 

Σε κατσαρόλα ρίχνουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο, σωτάρουμε το σκόρδο να γυαλίσει, προσθέτουμε την ντομάτα, τα δαφνόφυλλα, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να πάρουν βράση.

 

Τότε ρίχνουμε τα κομμάτια του κουνελιού, αν χρειαστεί προσθέτουμε και λίγο νερό ίσα-ίσα να το καλύψει και σιγοβράζουμε μέχρι να μείνει με τη σαλτσούλα του και να μελώσει.  Πριν κλείσουμε τη φωτιά, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και αφήνουμε πάνω στο μάτι με κλειστό καπάκι για μισή ώρα τουλάχιστον να ενωθούν τα αρώματα.
 

 

Προκύπτει μία παχιά, πεντανόστιμη λεμονάτη κοκκινιστή σαλτσούλα που ταιριάζει τέλεια με ρύζι πιλάφι ή τηγανητές πατατούλες. Να πω την αμαρτία μου προχθές έλεγα στο μπλογκ της Κικίτσας (Tante Kiki) ότι προτιμώ να κάνω τις πατάτες πλέον με το γνωστό τρόπο "Τηγανητές πατάτες φούρνου" αλλά αυτό το φαγάκι φώναζε για πατατούλα τηγανισμένη σε ελαιόλαδο.    Κύλισα, την αλήθεια τη λέω πάντα......χχααχαχαχχαχαχ!

 

Φτιάξτε το και δεν θα χάσετε, γίνεται υπέροχο!

 

Καλή σας όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!

Χαβίτς ή κατσαμάκι

 

 

Εμένα αυτά τα φαγάκια μου ήταν άγνωστα εντελώς μέχρι που γνώρισα τον καλό μου!   Εχετε ιδέα από Πόντιο Κεφαλονίτη????   χαχαχαχααχαχαχαχ!!!  Ναι, το χρυσό μου τα συνδυάζει και τα δύο.......σε ένα!  

 

Οταν λοιπόν πιάναμε κουβέντα για φαγάκια άρχιζαν πάντα οι αναφορές σε κάτι μυστήρια ονόματα φαγητών και μετά οι περιγραφές και σου' ρχοταν ο θάνατος....Οποιος ξέρει την ποντιακή κουζίνα μάλλον με καταλαβαίνει!

 

Ενα λοιπόν από τα φαγάκια αυτά είναι και το χαβίτς. Ευκολότατο και νοστιμότατο! Αλλοι το λένε κατσαμάκι, δεν ξέρω αν είναι το ίδιο ή όχι, εγώ χαβίτς το έμαθα... Ο κύριος γκούγκλης το αναφέρει και με άλλες ονομασίες, προφανώς κάθε τόπος είχε τα δικά του ή ψιλοπαραλλαγές...΄μουχλαμάς, μαμαλίγκα (εξ ου και η γνωστή πίτα),

 

Το χαβίτς θέλει φούρνικο αλεύρι, δηλαδή καλαμποκίσιο αλεύρι ψημένο σε φούρνο. Τι νομίζετε, ότι δεν είχα? ΧΑΑΑΑ!!! Εχω κάνει τις προμήθειές μου, ας είναι καλά η βόλτα στην Κατερίνη....

 

Επειδή χρησιμοποιούμε φούρνικο λοιπόν, δεν χρειάζεται να ψηθεί πρώτα το αλευράκι μας στο βούτυρο, σε άλλη περίπτωση με απλό καλαμποκάλευρο, φροντίζουμε πρώτα να περάσουμε από το βούτυρο το αλευράκι μας και μετά συνεχίζουμε τη διαδικασία.

 

Υλικά (για 4 άτομα)

 

200 γρ. βούτυρο αγελαδινό

400 γρ. αλεύρι καλαμποκίσιο περίπου (το βλέπουμε πόσο θέλει)

1 lt νερό χλιαρό (περίπου)

αλατάκι

 

προαιρετικά : τυροκλωστή (σε κατ/ματα με ποντιακά τρόφιμα, είναι τυρί λαστιχωτό που λιώνει)

ή αν ξεφύγουμε από τα παραδοσιακά, ένα τυράκι που να λιώνει και να μας αρέσει.

 

Εγώ το άφησα σκέτο, χωρίς τυράκι γιατί δεν είχα.

 

Εναλλακτικά το φτιάχνουμε γλυκούλι παραλείποντας το τυρί και βάζοντας μέλι.

 

 

 

Εκτέλεση

 

Εγώ έριξα το βούτυρο, μετά το νερό και τελευταίο το αλεύρι βροχηδόν γιατί έβαλα φούρνικο. Σε άλλη περίπτωση κάνετε το παρακάτω :

 

 

 

 

Βάζουμε σε κατσαρόλα το βούτυρο να κάψει, περνάμε το αλεύρι μας να ψηθεί λίγο και όταν γίνει αυτό ρίχνουμε το νερό και το αλάτι  και ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι  να κρεμώσει καλά. Προσέχουμε να μην πήξει πολύ.

 

 

 

 

Σε αυτό το σημείο αν θέλουμε προσθέτουμε το τυράκι και ανακατεύουμε να διαλυθεί στο μείγμα καλά.

 

Αν θέλουμε προσθέτουμε στο βούτυρο σκορδάκι ή λίγο κρεμμύδι  ψιλοκομμένο  να γυαλίσει για να πάρει γεύση πιο έντονη το πουρεδάκι.

 

Αν τα πηγαίνετε καλά με τα πουρεδάκια και  με την πολέντα, τότε λογικά θα σας αρέσει και το χαβίτς.

Ουσιαστικά είναι αυτό που ξέρουμε ως πολέντα αλλά στην αρχική του μορφή, αγνά και παραδοσιακά! Από εκεί και πέρα, παίζουμε και του συμπεριφερόμαστε όπως στην πολέντα.

Λουκάνικα και καραμελωμένα κρεμμύδια, τσιγαρισμένο μπέηκον, φέτα τριμμένη, ότι θέλουμε κάνουμε. Γνώμη μου; Οπως το δείχνω αλλά αυτά γούστα είναι!
 

Τρώγεται ζεστό και είναι υπέροχο!

 

 

Καλή σας όρεξη!

Κέηκ με τζίντζερ και λωτό

- Μητέρα, αυτές τις ντομάτες να τις πετάξω? Χαλασμένες είναι....

Ντόιγκκκκκκ!!!!!!
 

Οταν θυμάμαι αυτή τη φάση, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το περιβόητο " ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" της Ζουμπουλίας από την αγαπημένη σειρά "Παρά πέντε"......γιατί άραγε?  χαχαχαχαχαχ!!! Εκείνα τα χρόνια δεν έπαιζε αυτό το σλόγκαν βέβαια....

Πρώτο σοκ, η λέξη "μητέρα"...η πεθερά μου έχει πολύ προχωρημένες ιδέες γενικώς και ειδικώς σε αυτή τη λέξη......έπαθε ένα ψιλοεγκεφαλικό με τη λέξη και έκτοτε την κόψαμε. Πεθερά τη φωνάζω και γελάνε όλοι, αλλά εμείς την βρίσκουμε .....χιχιιχιχιχι!

Δεύτερο σοκ, οι έρμοι λωτοί στα χέρια μου και ένα βήμα πριν το σκουπιδοτενεκέ...ολόκληρο ταξίδι από την Κατερίνη....τότε δεν τους έβρισκες όπως τώρα σε μανάβικα και λαϊκές....τι εννοείτε πότε?

Τότε, τι τα ψάχνετε τώρα???? Προ αμνημονεύτων χρόνων....... Είχε και έχει στο σπίτι της γιαγιάς του καλού μου ένα τεράστιο δέντρο που να είναι καλά, είναι φορτωμένο πάντα και πάντα προμηθευόμασταν ωραιότατους λωτούς από αυτό. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να αγόρασε ποτέ....

Εγώ λοιπόν και οι λωτοί γνωριστήκαμε εκείνη τη μέρα, πριν δεν είχαμε σχέσεις....

Επίσης ο μόνος τρόπος για να τους φάμε ήταν να τους βάζω στην κατάψυξη για τουλάχιστον 1 μέρα τυλιγμένους σε αλουμινόχαρτο αν δεν ήταν ένα βήμα πριν το ...τέλος και την άλλη μέρα να τους αφήνω έξω να αποψυχθούν. Μαλακώνανε και τρώγονταν, αλλά πάντα είχαν μία απαίσια στιφάδα όσο γλυκιοί και αν ήταν. Αυτό μου την έδινε και δεν έτρωγα δεύτερο, με χάλαγε πολύ η στιφάδα τους....γενικώς το φρουτάκι το θέλω καλογινωμένο και όχι άγουρο.

Δεν μπορεί λέω να μην γίνονται τίποτα άλλο...και άρχισα το ψάξιμο που με εξέπληξε θετικά! Πολύ θετικά μπορώ να πω! Θεωρώ από τις δικές μου δοκιμές ότι του ταιριάζουν πολύ τα μπαχαρικούλια που ταιριάζουν στο μήλο και την κολοκύθα, κάτι που του έδωσε στο μυαλό μου ένα επιπλέον +.

Στα πλαίσια λοιπόν του κέηκ της Δευτέρας έχουμε σήμερα ένα υπέροχο κέηκ με τζίντζερ και λωτό!


Από Joy the baker

Υλικά

1/2 φλ. πούλπα λωτού (2 λωτοί περίπου)

1 κ. γλ. σόδα μαγειρική

1 φλ. ζάχαρη κρυσταλλική

1/2 φλ. σπορέλαιο

2 αβγά

1/2 κ. γλ. εσάνς πορτοκάλι (ελάχιστη) ή λίγο ξύσμα πορτοκαλιού

1 κ. γλ. κανέλα

1/2 κ. γλ. μοσχοκάρυδο

1/2 κ. γλ. τζίντζερ σκόνη

1 κ. γλ. τζίντζερ φρέσκο τριμμένο

1 πρέζα αλάτι

1 1/2 φλ. αλεύρι γ.ο.χ.

1/3 φλ. νερό χλιαρό

Εκτέλεση

Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μακρόστενη φόρμα 28 εκατοστών.

Αδειάζουμε την ψίχα του λωτού και πετάμε την φλούδα. Τον περνάμε από ένα σουρωτήρι για να συγκρατήσουμε τα κουκούτσια και να έχουμε καθαρή πούλπα.  Χτυπάμε την πούλπα στο μούλτι για να έχουμε λείο αποτέλεσμα.

Σε μπωλ χτυπάμε τη ζάχαρη με το σπορέλαιο, τα αβγά, την εσάνς ή το ξύσμα και τα μπαχαρικά.

Σε άλλο μπωλ ενώνουμε την πούλπα του λωτού με τη μαγειρική σόδα και τα προσθέτουμε στο μείγμα της ζάχαρης.

Τέλος ρίχνουμε το αλεύρι με το αλάτι και προσθέτουμε σιγά - σιγά το νερό.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στην μεσαία σχάρα στους 170 βαθμούς για 45 λεπτά.

Το τσεκάρουμε με οδοντογλυφίδα πριν το βγάλουμε. Χρησιμοποίησα σκούρα φόρμα ψησίματος, ίσως αν έχετε διαφορετική να θέλει λίγο παραπάνω χρόνο.

Τέλειο έγινε, αφράτο και μαλακό, μοσχομυρωδάτο (με τόσα μυρωδικούλια....). Νομίζω θα του πήγαινε ωραιότατα κάποια μαρμελάδα βερύκοκο από πάνω ή λίγη χτυπημένη κρέμα γάλακτος με γιαουρτάκι μαζί.  Αχ...τι λέω???    Και σκέτο μια χαρά έγινε!

Για κοίτα ο λωτός τελικά......!!! Εννοείται, ούτε λόγος για στιφάδα, έτσι? Αγνώριστο το φρούτο.....Και εννοείται ότι δεν έμεινα εκεί....έρχονται κι άλλα...!

Καλή σας απόλαυση και καλή εβδομάδα να έχουμε!

Σιρόπι λεβάντας

Δεν υπάρχει αυτό το άρωμα, αυτή η θεϊκή γεύση που έχει!

Η λεβάντα είναι αγαπημένο μου βότανο, μου αρέσει στα πάντα, από ντουλάπες μέχρι μαλακτικό, από αρωματικό χώρου μέχρι χρώμα και φυτό σε γλάστρες! Τρελαίνομαι!

Αν και εσείς λοιπόν σε αυτά που σας είπα, βλέπετε τον εαυτό σας τότε πρέπει να φτιάξετε αυτό το πανεύκολο σιροπάκι.

Αρωματίστε το τσάι σας, το ποτάκι σας, γλυκά και κρέμες, παγωτάκια αν τρώτε ακόμα (εμείς τα σταματήσαμε), τη λεμονάδα που έχετε στο ψυγείο σας και ότι μπορείτε να φανταστείτε!

Να πούμε ότι έκλεψα λιγουλάκι όμως, επειδή είμαι οπτικός τύπος και έκανα μπόλικη, στην πρώτη δόση τρωγόμουν και έριξα 2 σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής για να πάρει αυτό το βαθύ λιλά-μωβ της λεβάντας. Σας το δείχνω και σκέτο! Διαλέγετε!

Υλικά

3 φλ. ζάχαρη κρυσταλλική

3 φλ. νερό

6 κ. σ. ξερή λεβάντα

Εκτέλεση

Βάζουμε σε κατσαρολίτσα όλα τα υλικά και τα αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά να λιώσει καλά η ζάχαρη και να πάρουν μία βράση.

Τα αφήνουμε να κρυώσουν.

Οταν κρυώσουν καλά, τα ξαναβάζουμε στη φωτιά να ξαναπάρουν μία βράση για ένα πεντάλεπτο. Φιλτράρουμε με φίλτρο καφέ και γεμίζουμε μπουκάλια αποστειρωμένα.

Μόλις κρυώσει το περιεχόμενο στο μπουκάλι, μπορεί να μπει στο ψυγείο όπου διατηρείται σίγουρα για 1 μήνα τουλάχιστον. Λογικά πολύ παραπάνω γιατί δεν έχει φρούτα κλπ., σκέτο σιροπάκι είναι.

Το μυστικό του είναι ότι όσο πιο πολύ μείνει στην κατσαρόλα, βγάζει περισσότερη ένταση στη γεύση του. Οπότε αφήστε το με την ησυχία του μετά την πρώτη και την δεύτερη βράση να ξεκουραστεί!

Φτιάξτε το και θα πάθετε πλάκα!!

Καλό μεσημεράκι!

Τούρτα σοκολάτας με καραμέλα γάλακτος

Τζάμπα.....τζάμπα...το ιντερνετο-σουρτούκεμα για να βρω κάποιο όμορφο σχεδιάκι για τούρτα γενεθλίων για τον πιτσιρίκο μας....τζάμπα αποθήκευση σχεδίων.. κόντεψε να στουμπώσει ο δίσκος....χααχχχχχα!

Χωρίς πλάκα όποιος θέλει έχω συγκεντρωμένα δεν φαντάζεστε πόσα....   ;-)

-  Να μην κάνουμε σχεδιάκι Νεκτάριε, που είναι τόσοοοοοοο (με έμφαση, έτσι?) όμορφα? Ούτε με το Spiderman δεν συγκινήθηκε, που του' χει και αδυναμία.....τι παιδί έκανα Θεέ μου? χααχαχαχχα!

-  Μαμά, δεν καταλαβαίνεις? (μες την αγανάκτηση βεβαίως.....) Σου είπα θέλω σοκολάτα!

Ε, πάρε σοκολάτα τότε! (Ατάραχη αλλά μου είχε γκρεμίσει τα σχέδια που κατέστρωνα αργά και μεθοδικά.... δεν πειράζει, έχουμε  και άλλα 2 γενέθλια στην πορεία...θα ακολουθήσω άλλη τακτική...Πλύση εγκεφάλου τη λένε..την έχετε ακούσει? )

Και φυσικά μία σοκολατένια τούρτα δεν λέει να τη στολίζεις με ζαχαρόπαστα....κάπως δεν μου καθόταν καλά, οπότε φρουτάκια του δάσους μπήκαν επάνω.

Είναι ένα πολύ σοκολατένιο κέηκ που διατηρείται λίγο υγρό, κάτι που βοηθάει και στη δομή της τούρτας.

Στη μέση το γέμισα με καραμέλα γάλακτος μπόλικη.

Η συνταγούλα εύκολη, χωρίς πολλές φανφάρες :

Υλικά

225 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.

350 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική

85 γρ. κακάο άγλυκο

1 1/2 κ. γλ. baking powder

1 1/2 κ. γλ. σόδα μαγειρική

2 αβγά

250 ml γάλα

125 ml σπορέλαιο

2 κ. γλ. εσάνς βανίλιας

250 ml βραστό νερό

Για τη γκανάζ

375 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα

150 ml κρέμα γάλακτος

1 κ. σ. γλυκόζη 

*Καραμέλα γάλακτος κρύα (με το μάτι περίπου όσο 2 βαζάκια μερέντας???)

Εκτέλεση

Ενώνουμε το αλεύρι, κακάο, σόδα και baking powder σε ένα μπωλ.

Χτυπάμε σε μπωλ το σπορέλαιο με τη ζάχαρη, τα αβγά, την εσάνς, το γάλα και ενώνουμε μέσα το μείγμα του αλευριού. Χτυπάμε μέχρι να ενωθούν και σταδιακά ρίχνουμε λίγο-λίγο και το βραστό νερό, να ενωθεί και αυτό στο μείγμα και σταματάμε.

Μοιράζουμε το μείγμα σε 2 βουτυρωμένες φόρμες των 20 εκατοστών και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στη μεσαία  σχάρα για 23-25 λεπτά. Το τσεκάρουμε αν ψήθηκε με οδοντογλυφίδα και αφήνουμε να κρυώσουν πολύ καλά οι δίσκοι μας για να ξεφορμάρουμε.

Για την γκανάζ

Λιώνουμε στα μικροκύματα ή σε μπεν μαρί την κουβερτούρα με την κρέμα γάλακτος και αφού κατεβάσουμε από τη φωτιά ή βγάλουμε από τα μικροκύματα το μπωλ μας, προσθέτουμε τη γλυκόζη και ανακατεύουμε να ψιλοκρυώσει και να ενωθεί η γλυκόζη καλά.

Μοντάρουμε την τούρτα. Τοποθετούμε πάνω σε σχάρα και μέσα σε μεγάλο ταψί  μία βάση για τούρτα και βάζουμε λίγη καραμέλα γάλακτος από κάτω  στο κέντρο και προσεκτικά ακουμπάμε τον πρώτο δίσκο μας.

Απλώνουμε την καραμέλα γάλακτος σε παχιά στρώση και ακουμπάμε και το δεύτερο δίσκο του κέηκ μας.

Αρχίζουμε και περιχύνουμε αργά και προσεκτικά την γκανάζ να πάει παντού και να απλωθεί και στα τοιχώματα της τούρτας μας ωραία. Μαζεύουμε όση γκανάζ πέφτει αν τελειώσει το υλικό στο μπωλ και καλύπτουμε όπου πρέπει στα πλαινά με σπάτουλα. Μην την πειράξετε επάνω γιατί θα χαλάσει η όψη της.

 

Στολίζουμε με φρουτάκια του δάσους (κατεψυγμένα και περασμένα σε πολύ ελαφρύ σιροπάκι με λίγή ζάχαρη και νερό) και πασπαλίζουμε με άχνη.

Τοποθετούμε για λίγο στο ψυγείο να σταθεί για να κόβεται όμορφα!

Καλή απόλαυση!

Cookies λεμονιού με lemon curd και κέρασμα

 

 

 

Υπέροχα, αφράτα και μοσχοβολιστά cookies που μπορείτε να τα αφήσετε σκέτα, να τα κάνετε διπλά ή γεμιστά με lemon curd. Οπως και να τα κάνετε, είναι η τέλεια συντροφιά για το καφεδάκι μας αν φυσικά επιζήσουν από κάτι παιδικά μαγικά χεράκια!

 

 

 

 

Τα υλικά βρίσκονται στο ντουλάπι μας πάντα οπότε ξεκινήστε :

 

1 φλ. βούτυρο

3/4 φλ. ζάχαρη

1 αβγό

1 κ. γλ. εσάνς βανίλιας

ξύσμα 1 λεμονιού ακέρωτου

2 φλ. αλεύρι γ.ο.χ.

1 πρέζα αλάτι

 

lemon curd

 

 

 

 Εκτέλεση

 

Χτυπάμε σε ένα μπωλ το βούτυρο με τη ζάχαρη να αφρατέψουν και προσθέτουμε το αβγό, την εσάνς και το ξύσμα λεμονιού.

 

Προσθέτουμε το αλεύρι με το αλάτι κοσκινισμένα και χτυπάμε μέχρι να ενωθούν, δεν ταλαιπωρούμε τη ζύμη μας.

 

 

Ψήνουμε σε προθερασμένο φούρνο για 12 λεπτά στους 175 βαθμούς στη μεσαία σχάρα.

 

Αν τα γεμίσουμε φροντίζουμε να τα πλάσουμε μικρούλια σαν καρυδάκια περίπου γιατί με τη γέμιση φαρδαίνουν ....μη σας βγουν παντόφλες σαν τα κατα τα άλλα υπέροχα δικά μου.....

 

 

 

Αν τα αφήσουμε σκέτα, μπορούμε να τα πλάσουμε και ένα τσακ μεγαλύτερα.

 

 

 

Υπέροχα ότι και να κάνετε!

 

Συμβουλή : Δεν φτάνει μία δόση, μην πείτε ότι δεν το είπα! Επίσης μην τρελαίνεστε με την κρέμα λεμονιού, βάλτη όποια σας αρέσει, αρκεί να πηγαίνει με λεμονένια κουλουράκια.

 

 

 

Σας δείχνω κα το κέρασμα του μικρούλη μας για το σχολείο σήμερα γιατί διπλογιορτάζουμε !

 

Τα υπέροχα τρουφάκια μήλου σε pops! Κερνάμε και μηλοτρουφάκια σήμερα!!! Εγιναν σε δύο εκδοχές, την λευκή σοκολάτα που αναφέρεται στη συνταγή τους και με καραμέλα γάλακτος.

 

Καλή απόλαυση και καλό Σαββατοκύριακο!

Φακές σούπα

Φακές, ίσως το πιο εύκολο όσπριο μέσα στο σπίτι μας!

Τις προτιμώ χωρίς σάλτσα αλλά ενίοτε τις κάνω και κοκκινιστές. Πιστεύω ότι η νοστιμιά τους όμως βρίσκεται στην απλότητα των υλικών σε αυτό το φαγάκι. Ρίγανη μοσχοβολιστή (η δική μας από τον Αίνο Κεφαλονιάς-όποιος είναι από το Ιόνιο καταλαβαίνει τι θέλω να πω!), δάφνη και καλό ελαιόλαδο, αυτά νομίζω ότι είναι το κλειδί για νόστιμες φακούλες.

Υλικά

500 γρ. φακές

2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα

3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες

2 φύλλα δάφνης

1 φλ. ελαιόλαδο

ρίγανη ξερή

αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση

Ρίχνω τις φακές σε νερό και μόλις πάρουν μία βράση πετάω το πρώτο νερό. Ρίχνω το ελαιόλαδο, το κρεμμύδι και το σκόρδο, τη δάφνη και τη ρίγανη, αλατοπιπερώνω  και συμπληρώνω νέο ζεστό νερό να τις σκεπάζει.

Αφήνω να βράσουν σε χαμηλή φωτιά 30 - 40 λεπτά με κλειστό καπάκι.

Οταν αποσύρω από τη φωτιά σχεδόν πάντα ρίχνω λίγο ακόμα ωμό ελαιόλαδο μέσα στην κατσαρόλα.

Ρίγανη πολλές φορές προσθέτω εκτός από την ξερή και φρέσκα κλωναράκια από τη γλάστρα μου. Γενικώς μου αρέσει ριγανάτη αλλά εννοείται με μέτρο για να βγει πικρή.

Αλλη εκδοχή είναι να τρίψουμε πατατούλα και καρότο μέσα στα υλικά μας και πολύ ψιλοκομμένο τρυφερο σέλερυ.

Η πεθερά μου πάλι την φτιάχνει κοκκινιστή, την τρώμε κι έτσι αλλά προτιμώ αυτήν εδώ την εκδοχή.

Καλή όρεξη!

Μοσχάρι ριγανάτο με πιλάφι

Καλή εβδομάδα!

Η σημερινή μας πρόταση είναι ένα νόστιμο και απλό φαγάκι, χωρίς πολλές φιοριτούρες!

Του πάει και πουρεδάκι από δίπλα ή τηγανητές πατατούλες αλλά ο λαός μας ήθελε πιλάφι, οπότε πιλάφι βλέπετε...

Υλικά

1 1/2 κιλό μοσχάρι σε μερίδες
1/2 φλ. ελαιόλαδο
2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 σκελίδες σκόρδου ψιλοκομμένες
αλάτι και πιπέρι
5 κλωναράκια ρίγανης
χυμός 1 λεμονιού
1 ποτήρι νερό



Εκτέλεση

 

Σε κατσαρόλα σωτάρουμε στο ελαιόλαδο το κρέας και μόλις πάρει χρώμα προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού  και σκορπίζουμε τα φυλλαράκια και τα κλωναράκια της ρίγανης (τα κλαδάκια τα αφαιρούμε στο τέλος). Γίνεται και με ξερή ρίγανη το φαγάκι μας.

 

Μόλις  πάρει μία βράση το φαγητό, προσθέτουμε το νερό, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε για 2 ώρες. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο νεράκι.

 

Μόλις πήξει η σαλτσούλα του αποσύρουμε από τη φωτιά.

 

Καλή όρεξη!

Σούπα κολοκύθας βελουτέ

Πέρσυ σε ένα όμορφο giveaway της Ερης μας από το  αγαπημένο Captain Cook κέρδισα ένα υπέροχο βιβλίο με σουπίτσες που λόγω συγκυριών δεν το είχα χρησιμοποιήσει! Οι σουπίτσες που έχει μέσα είναι λογιών-λογιών και όλες καταπληκτικές! Ερη σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

Φέτος με το που δρόσισε σκέφτηκα ότι δεν θα μείνει έτσι και σε πρώτη ευκαιρία θα το τιμήσω όπως του πρέπει....!!!!

Θυμάστε τον πουρέ κολοκύθας με την ψημένη κολοκύθα στο φούρνο?

Το πουρεδάκι μου το είχα έτοιμο λοιπόν και με περίμενε καρτερικά. Εκανα βέβαια  τις δικές μου προσθήκες στη σουπίτσα, έβαλα πατάτα και πράσο που δεν τα είχε, και την έφερα στα δικά μας κυβικά.

Υλικά

4-5 φλ. πουρές κολοκύθας
2 πράσσα κομμένα σε λεπτές ροδέλες
2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα
1 μεγάλη πατάτα σε κυβάκια
2 κ. σ. φρέσκο τζίντζερ τριμένο (αν δεν έχετε, 1 κ. σ. ξερό)
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 κ. σ. κόλιανδρος σπασμένος καλά
2 φύλλα δάφνης
μπούκοβο (έβαλα γλυκό γιατί με τα καυτερά δεν το έχουμε)
αλάτι και πιπέρι
1/2 φλ. ελαιόλαδο



Εκτέλεση

Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε κατσαρόλα και σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο μέχρι να γυαλίσουν. Μετά προσθέτουμε το πράσο και την πατάτα να σωταριστούν και αυτά και το τζίντζερ, δάφνη, κόλιανδρο, μπούκοβο, αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε τον πουρέ κολοκύθας.

Προσθέτουμε νεράκι για να βράσουν τα υλικά μας και αφήνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία για 30 λεπτά.

Αποσύρουμε από τη φωτιά, αφαιρούμε τα δαφνόφυλλα και περνάμε τη σούπα σε μπλέντερ ή με τη ράβδο αν την θέλουμε βελουτέ. Αν όχι, την πατάμε με την πρέσσα του πουρέ για να έχει κομματάκια από τα λαχανικά.

Γαρνίρουμε με λίγη κρέμα γάλακτος από πάνω και νιφάδες μπούκοβου και απολαμβάνουμε!

Καλή όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο!