Το απόλυτο γλυκάκι για να περιχύσουμε πάνω από το παγωτό μας ή τη βάφλα μας ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο...!!! Το λατρεύω που έχει αυτή την υπόξινη γεύση, είναι γνωστή η αδυναμία μου στα ξινούτσικα γλυκάκια.... Ηρθε η ώρα του, ίσως ακόμα το προλαβαίνετε αυτή τη βδομάδα, οριακότατα όμως.
Υλικά
1 κιλό βύσσινο
1 κιλό ζάχαρη
250 ml νερό
χυμός 1 λεμονιού
2 φυλλαράκια αρμπαρόριζα
Εκτέλεση
Αφαιρούμε από τα πλυμμένα μας βύσσινα το κοτσανάκι και τα περνάμε στο ειδικό μηχάνημα που αφαιρεί τα κουκουτσάκια (Τις θερμές μου ευχαριστίες στο μπατζανάκη μου που στο σπίτι τους το βύσσινο το έχει πάρει προσωπικά επάνω του κάθε χρονιά και είναι πλήρως εξοπλισμένος με όλους τους "κουκουτσοβγάλτες" που κυκλοφορούν στο εμπόριο...οπότε διάλεξα και πήρα!!!)...αλλιώς θα με έκλαιγαν οι ρέγγες με 5 κιλά βύσσινο που είχα να αντιμετωπίσω...
Ελεγα λοιπόν ότι αφαιρούμε τα κουκούτσια ή με το μηχάνημα ή με φουρκετίτσα προσεκτικά για να μην πληγώσουμε το φρούτο μας.
Τοποθετούμε τα βύσσινα με ότι χυμό βγάλουν σε μία κατσαρόλα και εναλλάξ ρίχνουμε φρούτο-ζάχαρη μέχρι να τελειώσουμε, και τα ζουμάκια από το μπωλ όταν βγάλαμε τα κουκουτσάκια.
Αφήνουμε μία νύχτα στο ψυγείο σκεπασμένα να βγάλουν τους χυμούς τους και την άλλη μέρα βάζουμε το γλυκό στη φωτιά μαζί με το ανάλογο νεράκι. Μόλις το γλυκό μας πάρει βράση, ξαφρίζουμε με προσοχή και αφήνουμε στη φωτιά για 15 λεπτά.
Προσοχή, θέλει μέτρια φωτιά να μην ξεχειλίσει. Οσοι φτιάχνουμε γλυκά το ξέρουμε, αλλά το αναφέρω για κάποιον άπειρο. Επίσης το γλυκό δεν το ανακατεύουμε, άντε το πολύ να κουνήσουμε λίγο την κατσαρόλα μας.
Το αφήνουμε να σταθεί και την άλλη μέρα ξαναβάζουμε στην φωτιά για άλλα 10 λεπτάκια περίπου με το χυμό λεμονιού και την αρμπαρόριζα , ίσα - ίσα για να δέσει το σιρόπι μας. Το ελέγχουμε με το μάτι και δοκιμάζουμε με κουτάλι σε ένα πιατάκι αν κάνει κόμπο το σιροπάκι.
Ενα μυστικούλι σε όλα αυτά τα γλυκάκια τύπου βύσσινο-κεράσι-σταφύλι, είναι να αναδέψουμε αρκετές φορές την κατσαρόλα για να μπει μέσα στο φρούτο το σιροπάκι μας και να μείνει το φρουτάκι φουσκωτό. Αυτό το κάνουμε μετά το τελικό δέσιμο του σιροπιού-το δεύτερο βράσιμο εννοώ.
Ενα μυστικούλι σε όλα αυτά τα γλυκάκια τύπου βύσσινο-κεράσι-σταφύλι, είναι να αναδέψουμε αρκετές φορές την κατσαρόλα για να μπει μέσα στο φρούτο το σιροπάκι μας και να μείνει το φρουτάκι φουσκωτό. Αυτό το κάνουμε μετά το τελικό δέσιμο του σιροπιού-το δεύτερο βράσιμο εννοώ.
Καλή και γλυκιά εβδομάδα να έχουμε!!!
Μάνα του λόχου μπορείς να υιοθετήσεις ακόμη ένα παιδάκι;Λιχούδικο είναι αλλά φρόνιμο.Με σκότωσες μεσημεριάτικο....Υπέροχο και λαχταριστό.Μπράβο Εφη μου
ΑπάντησηΔιαγραφή1 κουταλιά βύσσινο γλυκό.. και ειμαι πάλι 8 χρονών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λατρεύω! Φιλάκια
Φέτος με βύσσινα δεν καταπιάστηκα Έφη μας, αλλά έκανα 3 φορές γλυκό κεράσι κι' έτσι δεν παραπονιέμαι... όχι ότι δεν μπαίνω δηλαδή στον πειρασμό να φτιάξω και βυσσινάκι :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές καλημέρες.
Και να το πάρεις το βιβλίο οπωσδήποτε.
Το απόλυτο γλυκό κουταλιού γενικότερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λατρεύω και το τσακίζω όπου το βρω :)
Αν περισσεύει κανένα μικρό βαζάκι... Φιλιά πολλά
Καλημέρα Έφη
Ενα από τα καλύτερα, νοστιμότερα, χρωματιστά και πιασάρικα γλυκά κουταλιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλύτερο γλυκό του κουταλιού!Εντάξει μαζί με το καρυδάκι για μένα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ, ΠΑΛΙ έμεινα χωρίς βύσσινο φέτος... Γκρρρ...Κι εμένα μου αρέσουν τα ξινά γλυκά και αυτό φυσικά!
ΑπάντησηΔιαγραφή