Σαγανάκι τυρί

Το σαγανάκι είναι μεζές της ελληνικής κουζίνας. Ουσιαστικά πρόκειται για τηγανητό τυρί, συνηθέστερα γραβιέρα ή κεφαλοτύρι,  όμως γίνεται και με φορμαέλα ή  φέτα καθώς και με το κυπριακό χαλούμι.  Το όνομά του προέρχεται από το ομώνυμο σκεύος μέσα στο οποίο συνήθως προετοιμάζεται.

Παραλλαγές του μπορούν να γίνουν με την προσθήκη επιπλέον υλικών, όπως οι  γαρίδες, τα μύδια κ.α. ενώ μπορεί να γίνει και φλαμπέ. Μετά το τηγάνισμα συνήθως προστίθεται λεμόνι.  Ο μεζές συνοδεύει το ούζο και γενικά τα οινοπνευματώδη.

Παίρνουμε τυρί για σαγανάκι, αν δεν ξέρουμε τι να ζητήσουμε μας προτείνει η πωλήτρια του ΣΜ, και αν μας βγει λύσσα όπως εμένα το τυρί που λέγεται σαγανάκι (συγκεκριμένα) δεν το ξαναπλησιάζουμε.

Εχουμε λοιπόν φάει την πρώτη σφαλιάρα (λύσσα ήταν....)  και μετά ξαναπροσπαθούμε με σκληρό κασέρι (έτσι κι έτσι) και καταλήγουμε μετά στην αθάνατη, ηρωική, ελληνικότατη ΦΕΤΑ.

Την κόβουμε σε χοντρά κομμάτια (πάχους όσο το δάχτυλο) για να μην τη χάσουμε στο τηγάνι μας, τη βρέχουμε με νερό  και την περνάμε σε αλευράκι. Τινάζουμε το περισευούμενο αλεύρι και βουρ στο τηγάνι μας, όπου έχει ήδη κάψει το λάδι και το χαμηλώνουμε σε μέτρια φωτιά για να μην μας αρπάξει.

Δεν θέλει πολύ, δύο λεπτάκια από τη μία και άλλα δύο από την άλλη μεριά και έτοιμη για το πιάτο.

Περιχύνουμε με χυμό λεμόνι, φωνάζει για λεμονάκι η φετούλα και απολαμβάνουμε στην καλύτερη περίπτωση με ουζάκι ή με παγωμένη μπυρίτσα.

Καλή σας απόλαυση!