Η γνωστή Κιμωλιάτικη συνταγή, κατά μία έννοια η ...ελληνική πίτσα! Οπου βέβαια μπορούμε να τη φορτώσουμε με ότι ακριβώς μας κάνει όρεξη, στην συγκεκριμένη περίπτωση απλά της έβαλα κρεμμυδάκι ξερό και ντομάτα περασμένα στο ελαιόλαδο και αλατισμένα κανονικά, με φρέσκο δενδρολίβανο και ριγανούλα ξερή που μοσχοβόλαγε!
Υλικά
750 γρ. αλεύρι ζυμωτό (μύλοι Αγ. Γεωργίου το πορτοκαλί)
1 και μισό φακελάκι ξερή μαγιά
1/2 κ. γλ. ζάχαρη
4 κ. σ. ελαιόλαδο
1 κ. γλ. αλάτι
1 κ. γλ. κύμινο
1 κ. γλ. μοσχοκάρυδο και λίγη ρίγανη
1 κ. γλ. κύμινο
1 κ. γλ. μοσχοκάρυδο και λίγη ρίγανη
νερό χλιαρό όσο πάρει (1 1/2 ποτήρι μου το πήρε όλο)
3 ντομάτες σε πολύ λεπτές φέτες
3 κρεμμύδια ξερά σε λεπτά ημισέλινα
ρίγανη και δενδρολίβανο
χονδρό αλάτι και πιπέρι
Εκτέλεση
Κοσκινίζουμε σε μπωλ το αλεύρι και βάζουμε στη μέση τη μαγιά και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε με το χέρι, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και σιγά-σιγά το ελάχιστα χλιαρό νερό και το αλάτι, ζυμώνουμε λίγο μέχρι να έχουμε εύπλαστη ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια και την τοποθετούμε σε λαδωμένη λεκανίτσα και σκεπάζουμε, αφήνοντάς την καμιά ώρα περίπου να διπλασιαστεί.
Οταν γίνει η ζύμη μας, την τοποθετούμε σε λαδωμένο μεγάλο ταψί (χρησιμοποίησα το βαθύ του φούρνου) και την απλώνουμε με τα δάχτυλα σε όλο το ταψί.
Οσο περιμένουμε τη ζύμη να φουσκώσει προχωράμε με τα υπόλοιπα υλικά μας.
Οσο περιμένουμε τη ζύμη να φουσκώσει προχωράμε με τα υπόλοιπα υλικά μας.
Σε ένα τηγάνι σοτάρουμε λίγο τα κομμένα κρεμμύδια και τα αφήνουμε να μαραθούν καλά με λίγο ελαιόλαδο. Τους ρίχνουμε μία πρέζα από μοσχοκάρυδο, κανέλα και κύμινο. Ανακατεύουμε αρκετές φορές. Οταν είναι έτοιμα, τα σκορπίζουμε μαζί με ότι λαδάκι τους έμεινε, πάνω στη ζύμη μας.
Σκορπίζουμε πάνω από τα κρεμμύδια τις λεπτές φέτες ντομάτας, προσέχοντας να μην μεταφέρουμε στη ζύμη και το ζουμί τους.
Αν θέλουμε (θέλουμε....θέλουμε!!!) σκορπίζουμε φυλλαράκια βασιλικού και πολύ-πολύ ψιλοκομμένο σκόρδο για να μην μας κυνηγήσουν! Υπάρχουν και πρίγκιπες στο ανάκτορό μας!!!
Πασπαλίζουμε με ρίγανη αρκετή, προαιρετικά και δενδρολίβανο, αλατοπιπερώνουμε και ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 50 λεπτά.
Τα τελευταία περίπου 10 λεπτά (αναλόγως του πως ψήνει ο φούρνος μας) αφού τσεκάρουμε ότι έχει ψηθεί η ζύμη μας καλά, ανεβάζουμε το ταψί στο πιο ψηλό ράφι του φούρνου και ανάβουμε το γκριλ για να πάρουν χρώμα οι φετούλες της ντομάτας.
Προσοχή σε αυτή τη φάση να μην μας αρπάξει η λαδένια.
Για το ταψί αυτό η ζύμη βγαίνει όπως ακριβώς μας αρέσει. Δεν είναι σαν ψωμί, έρχεται πιο τραγανή και λεπτή τόσο όσο να σηκώσει όμορφα τα υλικά!
Ετοιμοι! Αν επιθυμούμε, τρίβουμε και φετούλα, βάζουμε πιπεριές και γενικά παίζουμε με τη γέμιση.
Αν βάλουμε φετα, προσέχουμε πως αλατίζουμε τις ντομάτες μας.
Καλημέρα σας, καλό μήνα και καλή μας όρεξη!
'Εφη μου καλημέρα!!! Πωπωωωω μου άνοιξες την όρεξη!!! Είναι υπέροχη μέχρι εδώ μοσχοβόλισε!!!! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕφη τη ζύμη αυτή της Αργυρούς την κάνω κι εγώ σε πίτσα και την έχω υιοθετήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κρεμμύδι γλυκαίνει στο μαγείρεμα οπότε αρέσει στα παιδιά.
Πολύ ωραία η λαδένια σου :)
Καλό μήνα
Και στις μεγαλούτσικες αρέσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έδωσες μια καλή ιδέα μια και δεν τρώω λιπαρά..
Καλό μήνα μάνα με τα ωραία σου!
Μάνα πότε θα με υιοθετήσεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαδένια υπέροχη με μοσχομυριστή.
Έχω και εγώ μια μέσα στα αρχεία μου ξεχασμένη από το καλοκαίρι.Λες να την βάλω;Φιλιά στον Λόχο!!!
Ελληνικότατη και νοστιμότατη! Ασυναγώνιστη η λαδένια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λαδένια είναι πραγματικά η ελληνική πίτσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι την έκανες τέεελεια, δεν έτυχε... πέτυχε!
Καλό μήνα Εφάκι!
Εφη τα φαγητά σου μου φέρνουν στο μυαλό τις πιο αγαπημένες μου αναμνήσεις.. Το ξέρεις ότι αυτο ειναι τεράστια επιτυχία για ενα food blog ε? Αχ και να ημουν τώρα Κίμωλο με ενα κομάτι λαδένια στο χέρι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά πολλά και καλό μήνα!
Έφη μου καλό μήνα:-) Πολύ καλή η ιδέα σου για τη λαδένια, έχω να φάω ούτε ξέρω από πότε!!! Πες μου κάτι σε παρακαλώ. Για μένα το ξενητεμένο που δε μπορώ να βρω το συγκεκριμένο αλεύρι, τι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω;; Φιλιά Άννα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννούλα, σκληρό αλεύρι για ψωμί αν πάρεις μια χαρά θα είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια η λαδένια σου, πολύ λαχταριστή! Στείλε καλέ κανένα κομματάκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ακούω αυτή τη λαδένια τριγύρω .. μήπως ήρθε η ώρα να την δοκιμάσω ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται τόοοοσο λαχταριστή.
Καλό μήνα Εφη μου.
Την έχω πάντα σε "ημερήσια" διάταξη και εκτέλεση τις μέρες της Σαρακοστής! Με βγάζει από πολλούς μπελάδες και είναι πεντανόστιμη καλή μου Έφη.
ΑπάντησηΔιαγραφήείπα κι εγώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήποιά λαδώνεται πάλι...pp
φιλενάδα εμένα μ' έχει βγάλει ασπροπρόσωπη ουκ ολίγες φορές η λαδένια...
τη ντύνω με οτι βρίσκω στο ψυγείο εκείνη τη στιγμή...
κι ένα κολπάκι αν τη θέλεις τραγανή από κάτω:
το λαδάκι που θα λαδώσεις το ταψί,ανακάτεψέ το με λίγο αλεύρι και μετά λάδωσέ το...
συνοδεύεται ιδανικά με μπιρίμπα...
καλό μήνα...-:))
Έφη μου ευχαριστώ, Θα τη φτιάξω με την πρώτη ευκαιρία και θα σου πω εντυπώσεις. Φιλιά:-) Άννα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις αγαπημένες ελληνικές πίτες και από τις πιο υγιεινές.Και την πέτυχες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απλά υπέροχη! Νομίζω ότι την πρωτοδοκίμασα όταν γένησα την πρώτη μου κόρη και από τότε φτιάχνεται συχνά στο σπιτικό μας. Ποιος χρειάζεται τις πίτσες όταν έχει τέτοια αριστουργήματα; Και ναι, παραδόξως και τα δικά μου τα παιδιά τα κρεμμύδια σε αυτή τη πίτα τα τρώνε. Ίσως επειδη γλυκαίνουν με το ψησιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου μανούλα!
Αναζητώντας μια συνταγη για λαδένια το Σάββατο, προτίμησα την δική σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν τελεια.. σε ευχαριστούμε οικογενειακώς!!!
Νίκη μου χαίρομαι πολύ που σου άρεσε! Και παίζεις άνετα με τις γεύσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή