Τα πρωτογνώρισα πριν από πολλά, πολλά χρόνια...στην Κατερίνη από τη γιαγιά του καλού μου!
Εκτοτε τα λατρεύω, σε οποιαδήποτε μορφή και εννοείται ότι τα τσακίζω....
Είναι περίπου σαν τηγανόψωμα και σαν αφράτη πίτα από σουβλάκι, κάτι ενδιάμεσο αλλά με τόσο μαγική γεύση που σκας και συνεχίζεις να τρως...
Τρώγονται σκέτα, με τυράκι κλεισμένα σαν πιροσκί, με κιμά ή άλλο κρεατικό, με πατάτα βραστή, με σπανάκι και κρεμμυδάκι και φετούλα....και με ότι άλλο κάνετε εσείς κέφι...βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει...
Εννοείται ότι μιλάμε για λαδίλα, δεν είναι στεγνή πιτούλα, γιατί τηγανίζονται, κοινώς Ζήτω η χοληστερίνη!
Υλικά
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φακελάκι ξερή μαγιά
1 κ. γλ. κοφτό αλάτι
690 ml νερό (όχι χλιαρό, βρύσης)
1 φλ. του καφέ σπορέλαιο
Εκτέλεση
Ρίχνω τη μαγιά σε ένα μεγάλο μπωλ με το νερό και αφού τη διαλύσω με ένα πηρούνι, ρίχνω και το αλάτι (μη φοβάστε για τη μαγιά γιατί το νερό είναι βρύσης, όχι χλιαρό για να την κάψει), προσθέτω γύρω στις 2 κουταλιές της σούπας αλεύρι που το ενσωματώνω και το αφήνω σε μία άκρη σκεπασμένο σε ζεστό μέρος για να ανέβει, με μεμβράνη για να μην ξεραίνεται.
Οταν ανέβει, προσθέτω το υπόλοιπο αλεύρι (όσο πάρει, τόσο ώστε να έχω σχεδόν μία ζύμη μέτρια, ούτε μαλακή πολύ που να κολλάει, ούτε και σκληρή πολύ, με το χέρι θα το καταλάβουμε αλλά περίπου πάντα πάει στο 1 κιλό το αλεύρι). Μόλις αρχίσει να ενσωματώνεται, ρίχνω από πάνω και το σπορέλαιο και το ζυμώνω ελάχιστα για να το τραβήξει και αυτό η ζύμη.
Αφήνω για μισή ώρα πάλι σκεπασμένη τη ζύμη πάλι με μεμβράνη και όταν φουσκώσει, παίρνω ένα ταψάκι μικρό, ρίχνω λίγο σπορέλαιο, κόβω μικρά κομμάτια ζύμης και τα ανοίγω μέσα στο ταψάκι σε μέγεθος πιτούλας όσο μεγάλη την θέλω (το λάδι βοηθάει να ανοίξουν εύκολα) και όπως τα έχω ανοίξει, τα τηγανίζω ένα-ένα μέχρι να χρυσίσουν παντού.
Αν δεν θέλω να τα κάνω σκέτες πιτούλες, τα γεμίζω με τη γέμιση της αρεσκείας μου και τα κλείνω σαν πιροσκί και τα τηγανίζω κατά τον ίδιο τρόπο.
Εγώ αυτή τη φορά τα είχα με μπιφτεκάκια που είχα ήδη ψήσει, συνοδέψαμε και με τζατζικάκι αλλά δεν πρόλαβα να βγάλω φωτό στην αρχή...μέγα λάθος....στη φωτό είναι ότι απέμεινε...χαχαχα!!
Επεσαν όλοι επάνω τους σαν τις ακρίδες...!!!!
Καλή σας όρεξη!
Κι εγω καπως ετσι τα γνωρισα... πριν 3-4 χρονια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ αρεσε πολύ η ιδεα σου να τα χρησιμοποιησεις με μπιφτεκια σαν σαντουιτς...
καλό μήνααα!!!εγώ τα βάζω σε ένα ταψάκι...και.....στο φούρνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε μπιφτέκι δεν το εχω κανει,αλλά τωρα,ναιιιιι!!!!!
αν εισαι τεμετερον να λελευοσε που με εκανες να χαρω. αντε στειλε κατι ζεστο και στο Blogaki μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε ότι αγαπάω εγώ παχαίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤετοια φτιαχνει η γιαγια μου και τα κανει υπέροχαααα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμιαμ! μιαμ!
Καλώς σε βρηκα ......
Υπέροχααααα!!! Γιάμι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι έλεγα, δεν έχει φαγάκι σήμερα??
Θα τα δοκιμάσω κι εγώ με την πρώτη ευκαιρία, γιατί μου φάνηκαν λαχταριστά
ΑπάντησηΔιαγραφήοπως τα ειδα στην φωτογραφία!!!Ωραία συνταγή!!!!
Κόλασηηηηηηηη!!!! Κάποια στιγμή θα την κάνω την αμαρτία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ λαχταριστά και πολύ θα ήθελα να τα δοκιμάσω κάποια στιγμή. Γεμιστά ίσως, με κάποιο χορταρικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΕΦΗ ΜΟΥ! ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΝΟΣΤΙΜΕΣ ΣΥΝΤΑΓΙΕΣ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!
love2love, όχι εγώ, το στεφάνι μου αλλά μετά από τόσα χρόνια όλο και κάτι σκαμπάζω πια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπινίκη & Irida, δοκιμάστε και με άλλη γέμιση, εγώ παίζω και με την πατάτα βρασμένη με φρέσκο κρεμμυδάκι σωταρισμένο....κόλαση λέμε!
Manousina, μία από τα ίδια!!!
Ελευθερία, καλώς όρισες!!
ΕΛΕΝΑ, είναι δυνατόν?? Ποτέ!!χαχα!!!
Riri, Penny, Λούρδη φτιάξτε τα!!
Ζαμπία, και με χορταρικά...πωπω!!
Καλό βράδυ και καλό μήνα σε όλους!
Εγώ λατρεύω ότι έχει σχέση με πιτάκια, αλλά να ρωτήσω κάτι; γιατί το νερό δεν είναι χλιαρό; δεν θα ανέβαινε έτσι η ζύμη γρηγορότερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Καλημέρα
Μπορεί να έχουν λίγη φασαρία για να γίνουν αλλά σε ανταμείβει το αποτέλεσμα.Ποτέ δεν τρως μόνο ένα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι αφού τηγανιστούν μπορούμε να τα βάλουμε και κατάψυξη Εφη μου ;
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω ήδη γράψει την συνταγή , θα το δοκιμάσω το ΣΚ , φιλιά :-)
Μαρία, όντως γίνεται και με χλιαρό νερό, αλλά το έδωσα όπως το έφτιαξα, το άφησα με την ησυχία του να φουσκώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔήμητρα μόνο ένα??? Ποτέ!!! Με τυμπανισμό καταλήγω πάντα!χαχαχα!!!
Αφροδίτη, άνετα μπαίνουν και στην κατάψυξη αφού τηγανιστούν.
Καλό απόγευμα!
Την ήθελα αυτή τη συνταγή. Πισία άκουγα και πισία δεν έβλεπα. Μπράβο Εφού μου, θα δοκιμαστούν οπωσδήποτε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλώνω ότι μου άνοιξες την ορέξη εκ νέου. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μόλις έφαγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ.
τι μου θυμησες....
ΑπάντησηΔιαγραφήτις καναμε συχνα στο χωριο, εχω πολυ καιρο να κανω
θα δοκιμασω την συνταγη σου, που να ψαχνω τωρα, και ειμαι σιγουρη οτι θα γινουν αναρπαστες!!!!!
Nostima fenotai 👅
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν εφτιαχνε η γιαγια μου ηταν το κατι αλο αυτα με το τυρι τα λατρεβα και τα μεγαλα τα εκανα λουκανοπισια με λουκανικο ντοματα πατατα αλατι πιπερι ριγανι και δως του μασα χαχαχαχ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια η συνταγή το έχω κάνει αρκετές φορές!! Μπράβο σου φιλιά πολλα👌👌👍👍
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυγενια
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως είναι υπέροχα.
Τα κάνω πολύ συχνά και μετά απορώ, γιατι παχαινω!!
Ειναι νοστιμα τα άτιμα!!
Ειναι νοστιμα τα άτιμα!! ❤️
Απλά υπέροχα εγώ τα κάνω σε αντικολητικο τηγάνι χωρίς λάδι σκέτα ή γεμιστά με ξινομυζήθρα και ανθότυρο συνοδεύονται υπέροχα με μέλι
ΑπάντησηΔιαγραφή