Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Φοκάτσια με ελιές




Η φοκάτσια είναι η  ιταλική εκδοχή της δικής μας λαγάνας!  Πλατύ ψωμί με απλούστατα υλικά!

Η οι Ελληνες ή οι Ετρούσκοι της Βόρειας Κεντρικής Ιταλίας προ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας την εισήγαγαν στην Ιταλία και γενικά το φαρδύ, λεπτό ψωμί ήταν ήδη διαδεδομένο από τη Μεσόγειο μέχρι την Περσία.




Υλικά

1 1/2 φλ. χλιαρό νερό
1 φακελάκι  μαγιά ξερή
2 κ. σ. ελαιόλαδο

3 1/2 φλ. αλεύρι γ.ο.χ.
2 κ. γλ. αλάτι ψιλό

και ότι θέλουμε από αυτά :

Ελιές, δενδρολίβανο και γενικά βότανα,  χονδρό αλάτι, καραμελωμένα κρεμμύδια, ντοματίνια, βασιλικός, λιαστή ντομάτα από βάζο, ίσως αλλαντικά και τυρί, ακόμα και με ζάχαρη και σταφύλι σε γλυκιά έκδοση  αλλά εγώ προτιμώ απλές εκδοχές.



Εκτέλεση

Στο μισό φλιτζάνι χλιαρό νερό διαλύουμε την ξερή μαγιά και κατόπιν προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το μισό από το υπόλοιπο νερό. Ανακατεύουμε.

Σε μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι και προσθέτουμε το νερό με τη μαγιά και το λάδι.

Ανακατεύουμε, ζυμώνουμε και αν χρειαστεί προσθέτουμε σιγά το υπόλοιπο νερό. Λογικά θα το πάρει όλο. Διορθώνουμε με λίγο παραπάνω αλεύρι ή νερό αναλόγως πως είναι η ζύμη μας.

Σε ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια δουλεύουμε λίγο το ζυμάρι μας μέχρι να είναι μαλακό και να μην κολλάει και το τοποθετούμε σε λαδωμένο μπωλ, σκεπάζουμε και αφήνουμε να φουσκώσει για 1 1/2 ώρα.


 
Βγάζουμε το ζυμάρι , το χωρίζουμε στη μέση, απλώνουμε ελάχιστο αλεύρι ή κορν φλάουρ στον πάγκο μας, ανοίγουμε τα 2 φύλλα του ζυμαριού ένα-ένα και τα τοποθετούμε σε ταψιά σε αντικολλητικό χαρτί. Κάνουμε λακουβίτσες εδώ και εκεί στη ζύμη, μετά αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο την επιφάνεια της ζύμης, σκορπίζουμε πιπέρι και χονδρό αλάτι  (με προσοχή ειδικά αν οι  ελιές μας είναι αλμυρές) ή βάζουμε ότι επιλέγουμε πάνω στη φοκάτσια και την αφήνουμε  για 20-30 λεπτά να ξεκουραστεί. 





Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς για 15-20 λεπτά στο τελευταίο ράφι του φούρνου, μέχρι να ροδίσει (την προσέχουμε) και στο πρώτο 10λεπτο την ραντίζουμε δυο-τρεις φορές με λίγο νεράκι.

Μόλις βγει από το φούρνο, αλείφουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και ρίχνουμε λίγο βασιλικό ή άλλο μυριστικό μας αρέσει,  αν θέλουμε. Εγώ έβαλα λίγη ριγανούλα και μαντζουράνα.

Καλή όρεξη!

6 σχόλια:

  1. Απο τα πολυ αγαπημενα μου εδεσματα, τρωγεται ευχαριστα ολες τις ωρες της ημερας!
    Υπεροχα την εφτιαξες! Στην Ιταλια μαλλον δεν χρησιμοποιουν αλλαντικα στη φοκατσα, και τυρακι επισης σπανια, υπαρχουν μονο κανα δυο συνταγες με ειδικες ποικιλιες τυριων. Παντως και η γλυκεια εκδοση ειναι ωραια, περισυ ειχα φτιαξει μαζι με τις ιταλιδες με μηλα και ηταν υπεροχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα φίλη μου, φοβερή για όλες τις ώρες..όλα αυτά τα είδη με ξετρελαίνουν.Μπορώ να τα μασουλάω σαν φαγητό όλη μέρα.Κλέβω συνταγή και φεύγω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και μ' 'ένα καλό κομμάτι τυρί από δίπλα...ζεστή-ζεστή ... είναι ότι πρέπει για κολατσιό ή και βραδινό, τουλάχιστον για μένα Έφη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λυπάμαι, αλλά τα ανώνυμα σχόλια δεν θα παίρνονται στα υπόψη και θα διαγράφονται. Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη!