Σήμερα έχουμε φαγάκι απίστευτα νόστιμο, αρωματικότατο, που ξετρέλανε μικρούς και μεγάλους και απαίτησαν να το ξαναφτιάξω....και σας έχω ξαναγράψει εδώ μέσα ότι όταν το δηλώνουν αυτό όλοι, πάει να πει ότι πραγματικά ξετρελάθηκαν, δεν συμβαίνει πάντα με όλα τα φαγάκια που φτιάχνουμε στο σπίτι. Τα τρώνε μεν γιατί είναι νοστιμάκια, αλλά δεν έχουν πάντα αυτό το "κάτι παραπάνω, κάτι που να σε ξεσηκώνει", ώστε να το ξαναζητήσουν με μία φωνή!
Το mix μπαχαρικών που έβαλα και πιο συγκεκριμένα εννοώ τα πιπέρια με το καρδάμωμο μόνο, μπορώ να πω ότι πρέπει να είναι (άσχετο, αλλά να το επισημάνω) ΙΔΑΝΙΚΟΤΑΤΟ σε καταστάσεις κρυολογήματος μέσα σε τσαγάκι ή σε ζεστό-ζεστό γάλα ίσως. Καθόμουν, παιδιά, πάνω από το μούλτι που έσπασα τα σποράκια του κάρδαμου με τα διάφορα πιπέρια και έπαιρνα εισπνοές απολαυστικότατες, κάντε το και θα με θυμηθείτε!
Υλικά
1 κοτόπουλο σε μερίδες
2 κ. σ. καρδάμωμο σπασμένο
2 κ. σ. πιπέρια διάφορα σπασμένα
4 σποράκια κόλιανδρου σπασμένα
αλάτι και πιπέρι
4 κ. σ. μέλι
2 κ. σ. κονιάκ
1/3 φλ. ελαιόλαδο
ροδέλες λεμονιού στη βάση του ταψιού μας
πατάτες κυδωνάτες για το ταψί
Εκτέλεση
Σπάμε το καρδάμωμο, τα πιπέρια και τον κόλιανδρο στο μούλτι ή με ένα γουδάκι. Ανακατεύουμε αυτό το μείγμα σε ένα μπωλάκι μαζί με το αλατοπίπερο. Ζεσταίνουμε απαλά το μέλι και ενώνουμε με το κονιάκ και τα υπόλοιπα μπαχαρικά μας. Σε ένα μπωλ που να κλείνει αεροστεγώς αλείφουμε όλο το κοτόπουλο με το μείγμα του μελιού και αφήνουμε για τουλάχιστον 1 ώρα. Εγώ το έκανα βράδυ και το έψησα την άλλη μέρα. Σποραδικά ανακινούσα λίγο το μπωλ όπως ήταν για να πάει η μαρινάδα παντού.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς σε αέρα.
Παίρνουμε από το μπωλ κομμάτια του κοτόπουλου, τις στραγγίζουμε όσο πιο καλά γίνεται και σοτάρουμε το κοτόπουλο σε τηγάνι μέχρι να χρυσίσει.
Τη μαρινάδα την κρατάμε.
Σε ένα λαδωμένο ταψί (όχι πολύ μεγάλο, να πιάνει το κοτόπουλο μας) στρώνουμε τις ροδέλες λεμονιού - χωρίς κουκούτσια - και από πάνω αραδιάζουμε τις μερίδες του κοτόπουλου.
Μέσα στη μαρινάδα περνάμε τις πατάτες (αλατοπιπερώνουμε λιγάκι) και τις σκορπίζουμε ανάμεσα από το κοτόπουλο. Περιχύνουμε τη μαρινάδα παντού και ψήνουμε σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο στους 200 βαθμούς σε αέρα για 30 λεπτά, τσεκάρουμε να έχουν γίνει οι πατάτες και στο τελευταίο πεντάλεπτο βγάζουμε το αλουμινόχαρτο για να πάρουν χρώμα.
Σερβίραμε μαζί με ένα απλό αλλά πεντανόστιμο ρυζάκι που θα το ποστάρω χωριστά για να μην χάνονται οι συνταγούλες.
Την επόμενη φορά που θα ψήσετε κοτόπουλο, ακόμα και αν δεν ακολουθήσετε τη συνταγή, αλείψτε το με καρδάμωμο και πιπέρια οπωσδήποτε!
Και μερικά λογάκια για το καρδάμωμο ή κακουλέ (εν μέρει του κυρίου Αλ. Γιώτη)
Υπάρχει το λευκό, το μαύρο και το πράσινο καρδάμωμο (elettaria cardamumum-cardamome-cardamom). Το λευκό είναι το πράσινο αλλά λευκασμένο. Είναι ισχυρό καρύκευμα-αποξηραμένο μπαχαρικό (ξερός καρπός ενός φυτού της Σρι Λάνκα και των Ινδιών) με κάτι από ευκάλυπτο, λεμόνι και πιπέρι και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής στις δόσεις. Είναι ενισχυτικό και τονωτικό, εξ ου και το "φάε να καρδαμώσεις".... Χρησιμοποιείται πολύ στη σκανδιναβική κουζίνα, αρωματίζει τον καφέ στις χώρες της Μέσης Ανατολής και δεν έχει καμία σχέση ούτε με το νεροκάρδαμο (Nasturtium officinalis-cresson de fontaine-watercress) που είναι πικάντικο σαλατικό υγρών τόπων αλλά ούτε και με το κάρδαμο (Lepidium sativum-gardencress-cresson) ούτε όμως και με την καρδαμίνη (cardamine pratensis-cardamine-cresson de pres-cuckooflower) που είναι πικάντικο βότανο-αρωματικό.
Χρησιμοποιούνται τα σποράκια αλλά και ολόκληρο. Μπαίνει στα κάρυ, στο γκαράμ μασάλα, σε παγωτά, στις μαρινάδες, εννοείται και στα τσουρέκια μας και είναι αντίδοτο στο σκόρδο και στο οινόπνευμα.
Kαι αν ήδη μπερδευτήκατε, για να απομπερδευτείτε (πλάκα κάνω....) διαβάστε και εδώ το άρθρο της κυρίας Κρεμέζη που εμένα μου ξεκαθάρισε ακόμα περισσότερο την εικόνα και αν δεν ζαλιστήκατε ακόμα τότε δείτε και εδώ.
Συνοψίζοντας γιατί πελαγώσαμε και με όχι δικές μου φωτογραφίες :
 |
| Καρδάμωμο ή κακουλέ |
 |
| Καρδάμωμο ή κακουλέ |
 |
| Καρδαμίνη |
 |
| Κάρδαμο ή gardencress |
 |
| Νεροκάρδαμο ή watercress |
Μέχρι να ξεκαθαρίσω φωτογραφίες και ονομάσίες με έπιασε ζαλάδα......χιχιιχι!
Καλή όρεξη!
