Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Κουνέλι με λαχανικά στη γάστρα


Θυμάστε που σας είπα ότι σχεδόν 15 (ω, ναι!!) χρόνια, ζαχαρώνω τις πήλινες γάστρες στα Τέμπη και μέχρι τώρα δεν είχα αξιωθεί....??? Ολο κάτι τύχαινε και έλεγα άστο, την άλλη φορά...και η άλλη φορά ήρθε μετά από τόσα χρόνια....χααχα!!! Δεν βαριέσαι, κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε....άσε που παραλίγο να μην την πάρω ούτε και τώρα γιατί καλοκοίταζα το άλλο....που είναι σαν σταμνί και είναι για τη ρεβιθάδα.....οταν το είπα του Μ. του γύρισε λίγο ανάποδα το μάτι οπότε είπα να μην παίξω με την τύχη μου και περιορίστηκα στη γαστρούλα τη στρογγυλή αλλά μεγάλη, δεν φτουράμε εμείς στα μικρά τα σκεύη...καλά να είμαστε!
Κάποιος θα πάει προς τη Σίφνο στα προσεχή έτη...δεν μπορεί...του κερατά, θα τον επιφορτίσω με ειδική αποστολή!!! χιχιχι!!
Στο θέμα μας λοιπόν!
Η γάστρα αυτή είναι φτιαγμένη από τρία είδη πηλού και μπαίνει παντού, στο τζάκι, στο φούρνο, στο ΜΑΤΙ της κουζίνας (ναι και στην υαλοκεραμική!!!), βασικά για το τζάκι με ενδιέφερε για χειμωνιάτικες ειδικές αποστολές....γιατί να πω την αλήθεια φοβάμαι να τη βάλω πάνω στο γυαλί της κουζίνας αν και με διαβεβαίωσαν...τεσπά!


Οταν φεύγαμε από Κατερίνη η θεία μας μας πρόσφερε ένα κουνελάκι από τα δικά της και έψαχνα τρόπο να το κάνω.

Κατέβασα λοιπόν τη γάστρα και είπα ότι ήρθε η ώρα της να εγκαινιαστεί μετά κονίκλου (αρχ. κόνικλος, λατινικά cuniculus). Για να εμπλουτίζουμε και τις γνώσεις μας δηλαδή, εμένα πολύ μου άρεσε κάπου όταν έψαχνα για συνταγούλες!

Το απόγευμα είχα μαρινάρει το κουνελάκι και το είχα βάλει ψυγείο, κουνώντας το μπωλ κατά διαστήματα για να πάει η μαρινάδα παντού. Το αφησα έτσι μέχρι που το έβαλα στη γάστρα.


Για τη μαρινάδα

1 φλ. ξύδι
1 φλ. κρασί κόκκινο
1/2 φλ. ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι σε ροδέλες
2 σκελίδες σκόρδο
2 φύλλα δάφνης
1 κλαδάκι δενδρολίβανο (το μάδησα μέσα, αν έχετε πρόβλημα αφήστε το ολόκληρο)
4-5 κόκκοι μπαχάρι
1 πρέζα κύμινο
γλυκό μπούκοβο
πιπέρι (όχι αλάτι, μόνο μέσα στη γάστρα)
Υλικά για το ταψί

πατάτες σε χοντρά κομμάτια
πιπεριές κέρατο
3 κρεμμύδια μέτρια ολόκληρα
καρότα κάμποσα κομμένα σε μεγάλα κομμάτια
φρέσκια ματζουράνα και φρέσκια ρίγανη (από τη γλαστρούλα μου, αν δεν έχετε μη βάλετε)
αλάτι
ελαιόλαδο
νεράκι

Εκτέλεση
Αφού μαρινάρουμε το κουνέλι μας και το αφήσουμε με την ησυχία του να τραβήξει, το βγάζουμε και το αραδιάζουμε στο ταψί μας. Ρίχνουμε και τα λαχανικά μας, αλατίζουμε και ρίχνουμε το ζουμί της μαρινάδας που δεν το έχουμε πετάξει. Πασπαλίζουμε με φρέσκια ριγανούλα και ματζουράνα, ανακατεύουμε και περιχύνουμε με ελαιόλαδο. Συμπληρώνουμε νερό λιγότερο απο το να σκεπάζει τα υλικά μας, σκεπάζουμε  και ξεχνάμε το φαγάκι μας για 3 ώρες στους 180 βαθμούς στην αρχή και την τελευταία ώρα στους 200 βαθμούς. Εγώ έβαλα αντιστάσεις με αέρα.

Αν θέλουμε μετά το δίωρο, ανοίγουμε με προσοχή  για να μην καούμε από τους ατμούς για να δούμε τι γίνεται από υγρά και πόσο ψημένο είναι το φαγητό. Εγώ τσέκαρα γιατί δεν ήξερα τη γάστρα, τώρα έμαθα οπότε δεν μου χρειάζεται πια...τα πάω με μαντεψιά μετά την πρώτη φορά...παλιά καραβάνα..χαχαχα!!

Βγάζοντας το στο τέλος περιχύνω με χυμό 2 μεγάλων λεμονιών, κουνάω λίγο να πάει το λεμόνι παντού και είμαι έτοιμη.

Πήγα να το βγάλω φωτό όσο ήταν πολύ ζεστό ακόμη και το κομμάτι με το κουνέλι διαλύθηκε στο πηρούνι, τόσο λουκούμι έγινε.


Το φαγάκι αυτό γίνεται  σε οποιαδήποτε γάστρα, απλά εγώ είχα φάει πετριά με τη συγκεκριμένη...

Επίσης αν δεν έχουμε γάστρα αυτοσχεδιάζουμε καπακώνοντας με ίδιου μεγέθους ταψί το ταψί μας και ταμταμ!!! μόλις προσεγγίσαμε τον όρο γάστρα με πρόχειρο τρόπο.

Καλή σας όρεξη!

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Κοτόπουλο με λιγκουϊνι

 


Ζυμαρικούλι σήμερα, γενικά είμαστε μακαρονάδες στο σπίτι, σε κάθε περίπτωση φτιάξε μακαρόνια θα μου πουν, ειδικά οι μικροί της οικογένειας.

Υλικά

1 πακέτο λιγκουίνι (ή ζυμαρικό της αρεσκείας σας)

1 κοτόπουλο σε μερίδες
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 σκελίδες σκόρδο
3-4 πιπεριές κέρατο πολύχρωμες ή Φλωρίνης
1 φύλλο δάφνης
3 γαρίφαλα πρόκα
4-5 κόκκοι μπαχάρι
1 μικρό ποτηράκι κρασί λευκό
1 συσκευασία κονκασέ
αλάτι και πιπέρι
ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Σωτάρουμε πολύ καλά το κοτόπουλο στο ελαιόλαδο και όταν πάρει χρώμα καρυκεύουμε και ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Αφού σωταριστούν και αυτά, σβήνουμε με το κρασί, ρίχνουμε την ντομάτα, συμπληρώνουμε και λίγο νεράκι και αφήνουμε να σιγοβράσει για 40 λεπτά.

Παράλληλα ετοιμάζουμε τα ζυμαρικά μας κατά το γνωστό τρόπο και σερβίρουμε με το κοτόπουλο και με τυράκι της αρεσκείας μας.

Καλή σας όρεξη!

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Φανουρόπιτα και ένα όμορφο βραβείο



Αύριο είναι του Αγίου Φανουρίου και όπως συνηθίζεται κάθε χρόνο φτιάχνουμε φανουρόπιτα και την πάμε στην εκκλησία να την διαβάσει ο παππάς.

Ο Άγιος Φανούριος μας είναι γνωστός από την εικόνα που βρέθηκε τον 14ο αιώνα στη Ρόδο και παριστάνει τον Μάρτυρα με στρατιωτική ενδυμασία. Η ευλαβής παράδοση του λαού μας περιλαμβάνει πολλές διηγήσεις για την θαυμαστή βοήθεια που παρέχει ο Άγιος Μάρτυρας Φανούριος σε όσους τον επικαλούνται.

Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα πολλοί χριστιανοί παρασκευάζουν την πίττα του Αγίου (φανουρόπιτα) και την προσκομίζουν στο Ναό για να ευλογηθεί, ενώ ταυτόχρονα τελείται Δέηση υπέρ υγείας, θείας βοηθείας και σωτηρίας των μελών της οικογένειας. Πρόκειται για ένα λαϊκό έθιμο, σχετικά πρόσφατο, που έχει γίνει πλέον πανελλήνιο και ξεκίνησε από μια ευλαβική χειρονομία των πιστών.


Υλικά

1 1/2 φλ. ελαιόλαδο (μόνο ελαιόλαδο)
1 1/2 φλ. ζάχαρη
1 1/2 φλ. κονιάκ
1 1/2 φλ. χυμός πορτοκαλιού 
ξύσμα 1 πορτοκαλιού

3 1/2 φλ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (ή γ.ο.χ. με 1 κ.γλ. σόδα + 1 κ. γλ. baking powder)

1 φλ. σταφίδες ξανθές και μαύρες
1/2 φλ. καρύδια χονδροτριμμένα (αν θέλω, κατά βούληση)

1 κ. γλ. κανέλα, 1/2 κ. γλ. γαρίφαλο, 1/2 κ. γλ. μοσχοκάρυδο


Εκτέλεση

Προθερμαίνω το φούρνο στους 200 βαθμούς.

Χτυπάω χωρίς μίξερ όλα τα υγρά με τη ζάχαρη και τα μυρωδικά μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και προσθέτω το αλεύρι και τους ξηρούς καρπούς.

Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, πάνω και κάτω αντιστάσεις για 1 ώρα περίπου.

Οταν κρυώσει λίγο, πασπαλίζω με άχνη ζάχαρη και με κανέλα, σταυρώνω 3 φορές και χαράζω σε εννέα κομμάτια λέγοντας ταυτόχρονα το παρακάτω απολιτγια να συχωρεθεί η μητέρα του Αγίου Φανουρίου που λέγεται ότι ήταν πολύ αμαρτωλή.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ  

Ουράνιον εφύμνιον εν γη τελείται λαμπρώς,
επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς, αγγέλων πολίτευμα,
άνωθεν υμνωδίαις ευφήμουσι τους άθλους,
κάτωθεν Εκκλησία, την ουράνιον δόξα.
Ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε.

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων.

Αμήν.

Ανεξάρτητα από την εορτή είναι ένα υπέροχο νηστήσιμο και υγειινό κέηκ που συντροφεύει όμορφα κάθε μας στιγμή.

Καλή σας απόλαυση!




Να ευχαριστήσω θα ήθελα την καλή μας τη Vita  που μου έκανε την τιμή να μου προσφέρει αυτό το πολύ όμορφο βραβειάκι και με τη σειρά μου θα το προσφέρω κι εγώ στους :


Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε όλοι με την ευχή να σταματήσουν οι φωτιές γιατί γίνεται χαμός....εμάς στο Μεσολόγγι μας ρήμαξαν πάλι.......:((((

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Μπιφτέκια σε σάλτσα κρεμμυδιών

Καλημέρα σας!

Γυρίσαμε και εμείς από τις συντομότατες διακοπούλες μας που σκάσανε από το πουθενά εδώ που τα λέμε, δεν ήταν στο πρόγραμμα, αλλά καλές ήταν και τις χρειαζόμασταν. Εγώ λοιπόν θα πω καλή συνέχεια σε όλους γιατί μου φαίνεται λίγο βάρβαρο να μιλάω για φθινόπωρα και χειμώνες από τώρα!

Γυρίσαμε που λέτε και φέραμε και καλούδια διάφορα από τα βόρεια!

Πήρα περέκ (ψημμένα ποντιακά φύλλα για πίτα), ευριστόν (ποντιακή χυλοπίτα χωρίς αβγά) πεντανόστιμο, ένα σωρό λαχανικούλια, λεηλάτισα κανονικά όλες τις βατομουριές του χωριού οπότε έχω προμήθειες για πολύ καιρό, αγόρασα κράνμπερις και μπλάκμπερις αποξηραμένα και ξετρύπωσα θρεψίνη σε ένα παντοπωλείο (σταφυλόκρεμα που την άλλειφαν πολύ παλιά αντί της μερέντας, τίγκα στη θερμίδα).

περέκ

Κάναμε την βόλτα μας και στον Ολυμπο, πήγαμε στα Πριόνια όπου τιμήσαμε μία καταπληκτικά χυλωμένη κόκκινη φασολάδα και στον Αγ. Διονύσιο όπου μας έπιασε μια ψιλή βροχούλα που σταμάτησε μετά από μισή ώρα αλλά ήταν μαγευτικά (άλλο πράγμα το βουνό και το λέω εγώ που είμαι της θάλασσας...).



Νέα Μονή Αγ. Διονυσίου



Παλαιά Μονή Αγίου Διονυσίου

 



μονοπάτι που οδηγεί στο Λιτόχωρο από τα Πριόνια του Ολυμπου

Κατά τα άλλα, θαλασσίτσα, επισκέψεις να χορτάσουμε συγγενείς που μας είχαν λείψει γιατί όλο στην Κεφαλονιά είμαστε τα τελευταία χρόνια και νυχτερινές  περατζάδες στην Παραλία Κατερίνης όπου είναι κάτι σαν Μοναστηράκι, όλο καταστήματα με ρούχα και διάφορα, με ένα μεγάλο λούνα πάρκ που είναι τουλάχιστον 20 χρόνια στο ίδιο σημείο και έπρεπε να το τιμήσει ο λόχος που δεν το ήξερε...

για διαφήμιση παγωτού καλοί, ε???



Α!!!! Οι δύο μου οι μεγάλοι πήγαν και στην Τούμπα (ναό....) και είδαν την ομάδα, το περίμεναν σαν τρελοί, ο Δ. εντυπωσίαστηκε από όσα (λίγα) πρόλαβε να δει από Σαλόνικα (λατρεμένη πραγματικά!), ακόμα συνθήματα λέει ο νεανίας μας...χώρια ότι σηκώσανε ότι κυκλοφορούσε με το δικέφαλο....μόνο τραπεζομάντηλο δεν μου έφεραν πίσω...


Η σχετική στάση στα Τέμπη κατά την επιστροφή κρίθηκε απαραίτητη για την αγορά γάστρας που όλο έλεγα να πάρω και όλο αναβολή έπαιρνε....Πήρα και μάλιστα μπαίνει λέει και στην ηλεκτρική κουζίνα (υαλοκεραμική και κεραμική!)


καινούριο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω...οι νεοαποκτηθείσες στολές μας...τους χάζευε ο κόσμος μέχρι την Αθήνα, ένας στο Περιστέρι μας χτύπησε και το τζάμι στο αυτοκίνητο και μας έπιασε κουβέντα...χαχαχαχ!!!



Ομορφα ήταν αλλά πάπαλα! χαχαχαχα!!! Καλά να είμαστε να ξαναπάμε!

Φαγάκι γρήγορο έχουμε να προτείνουμε σήμερα και πεντανόστιμο.

Μη φοβηθείτε την ποσότητα των κρεμμυδιών γιατί γλυκαίνουν στο μαγείρεμα και είναι τέλεια!



 Υλικά  για τον κιμά

1 κιλό κιμάς μοσχαρίσιος και χοιρινός (ανάμεικτος)
2 κρεμμύδια ψιλ/να
2 αβγά
2 σκελίδες σκόρδο ψιλ/νες
ψίχα από 1 φρατζόλα μπαγιάτικο ψωμί (μουλιασμένη και καλά στυμένη)
1 σφηνάκι γάλα
1 κ. σ. ξύδι
λίγος μαιντανός ψιλ/νος
1 κρασοπότηρο ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι, λίγο κύμινο, ρίγανη


Υλικά για τη σάλτσα

1 φλ. ελαιόλαδο
1 κιλό κρεμμύδια σε ημισέλινα
1 συσκευασία κονκασέ τομάτας
ελάχιστο αλάτι, πιπέρι, 1 φύλλο δάφνης, 2-3 κόκκοι μπαχάρι


Εκτέλεση

Ζυμώνουμε το μείγμα του κιμά και το βάζουμε στο ψυγείο να σφίξει λίγο. Μετά πλάθουμε μπιφτεκάκια και ετοιμάζουμε τη σάλτσα μας.

Σωτάρουμε στο ελαιόλαδο τα κρεμμύδια να γλασσαριστούν καλά, προσθέτουμε την τομάτα, τη δάφνη, καρυκεύουμε και τα αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να δέσει η σάλτσα.

Γυρνάμε τη σάλτσα σε ένα ταψί και από πάνω αραδιάζουμε τα μπιφτέκια ωμά και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 1 ώρα περίπου προσέχοντας τα μπιφτέκια μην καούν. Αν χρειαστεί τα γυρίζουμε με προσοχή, εγώ στο τσακ τα πρόλαβα στη φωτό.

Απλό και νόστιμο φαγάκι, που αν θέλουμε το συνοδεύουμε με τηγανητές πατατούλες ή με ρυζάκι, ζυμαρικό, ότι τραβάει η όρεξή μας.

Καλή σας όρεξη και καλή συνέχεια!

Αντε και να μαζευόμαστε σιγά-σιγά!

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Κλειστό λόγω διακοπών!


Μπλογκοπαρεούλα σας χαιρετώ!!!


Μικρή ανάπαυλα, εκτός προγραμματισμού μπορώ να πω, άρα και καλοδεχούμενη!!!


Σε καμιά εβδομάδα τα ξαναλέμε!!

Καλό τριήμερο και καλά να περάσετε όλοι!

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Βερύκοκο γλυκό του κουταλιού


Βερύκοκο (με υ και όχι με ι .....τα έχουμε σακατέψει τα ελληνικούλια μας...έχω κόλλημα με κάποιες λέξεις, συγχωρέστε με αλλά επιμένω να γράφω όπως τα έμαθα και όχι όπως τα περνάνε στα παιδιά μας)

τι έλεγα; ναι! Βερύκοκο γλυκό του κουταλιού να σας κεράσω μιάς που την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια για πολύ λίγες μέρες...μη φανταστείτε...φέτος δεν μας παίρνει, καμιά βδομάδα και πάλι καλά να λέμε! Το αστείο είναι που δεν ξέρω προς τα που θα ροβολήσουμε....Κεφαλονιά που θέλω μετά μανίας ή στην Κατερίνη που του έχει κολλήσει του αντρούλη μου, οέο??? Θα δείξει! Οπου και να πάμε καλά θα περάσουμε (αλλά προτιμώ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ, αν και έχω κακό σκοπό για την Αγορά της Κατερίνης, έχουν κάτι ποντιακά φαγητά εκεί πάνω...χεχεχε!!)

Η μανούλα μου το έφτιαχνε κάθε χρονιά με δικά μας βερύκοκα, ήταν από τα πρώτα γλυκάκια που δοκίμασα (μελιτζανάκι, κυδώνι, σουλτανίνα και βερύκοκο είχαμε πάντα, τα άλλα δεν τα έφτιαχνε) και ήταν και το μόνο στο οποίο έβαζε ασβέστη.

Με ασβέστη λοιπόν αυτό το γλυκάκι.  Χρησιμοποίησα τρεις κουταλιές της σούπας ασβέστη που τις διέλυσα σε 3 λίτρα νερό.

Διαλέγουμε όχι ώριμα,  μεγάλα  βερύκοκα, εγώ δυσκολεύτηκα γιατί τώρα που το έκανα τελειώνουνε...και δεν βρίσκεις σφιχτό φρούτο δυστυχώς....την άλλη φορά θα το κάνω νωρίς-νωρίς!

Υλικά

30 βερύκοκα
1 κιλό ζάχαρη
χυμός 1 λεμονιού
1 ξύλο κανέλας
1 ποτήρι νερό

αμύγδαλα ολόκληρα ασπρισμένα


Εκτέλεση

Με μία ΤΑΒΑΝΟΠΡΟΚΑ σπρώχνουμε να βγει το κουκούτσι προς το μέρος που είναι το κοτσανάκι, κρατώντας το φρούτο σφιχτά και σταθερά να μην ανοίξει πολύ.

Η μαμά μου δεν έμπαινε σε αυτή τη διαδικασία καν, άφηνε το κουκούτσι μέσα και δεν μπορώ να πω ότι με ενοχλούσε καθόλου γιατί είναι μεγάλο και όπως το τρώγαμε υποχωρούσε (ξεκολλούσε αμέσως από τα τοιχώματα του φρούτου) από μόνο του, δεν υπήρχε πρόβλημα, αν δυσκολευτείτε με την πρόκα αφήστε το.

Επίσης δεν το ξεφλουδίζω. Είναι πιο σφιχτό έτσι και πολύ ωραίο.

Ξαναμανά επίσης....μην αμελήσετε την κανέλα, θα με θυμηθείτε!!! Αφήστε τα άλλα αρώματα για άλλα φρούτα, βάλτε ΚΑΝΕΛΑ!!!!

Αφού βγάλουμε το κουκούτσι, μπήγουμε σε κάθε βερύκοκο από ένα αμύγδαλο και τα αραδιάζουμε σε μία πιατέλα. Σε κατσαρόλα ρίχνουμε τη ζάχαρη, την κανέλα και το χυμό λεμονιού μαζί με το ανάλογο νεράκι και μόλις αυτά πάρουν βράση ρίχνουμε τα φρούτα και συνεχίζουμε το βράσιμο ΜΟΝΟ για 5 λεπτά  σε μέτρια φωτιά, προσέχοντας το γλυκό μας.... και ξαφρίζοντάς το.

Σβήνουμε και αφήνουμε να σταθεί για 24 ώρες.

Την άλλη μέρα αφαιρούμε με πολύ προσοχή τα φρούτα ένα-ένα και δένουμε το σιρόπι μας.  Ξαναβάζουμε πάλι με προσοχή τα φρούτα στην κατσαρόλα  και σβήνουμε το μάτι.

Αφήνουμε να σταθεί ξανά και αφού κρυώσει το γλυκό, αφαιρούμε το ξυλαράκι κανέλας και γεμίζουμε αποστειρωμένα βάζα.

Καλή σας απόλαυση!


Καλές διακοπές σε όσους φεύγουν τώρα, σε όσους ήδη έχουν φύγει και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού όπως και να έχει σε όλους μας!!!


Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Καρπουζόπιτα





Μία πεντανόστιμη γλυκιά πιτούλα που θα σας ξετρελάνει!  Την πατρότητά της διεκδικούν η Φολέγανδρος και η Μήλος, ας πάν να τα βρουν μεταξύ τους...Εμένα μου άρεσε πολύ και θα ξαναφτιαχτεί λίαν συντόμως!!!

Υλικά

8 μέτριες φέτες καρπούζι
6 κουτ. σούπας ζάχαρη
6 κουτ. σούπας μέλι (3+3)
100 γρ. Βιτάμ  (50 γρ. λιωμένο για το μίγμα  + 50 γρ. για το άλλειμα του ταψιού)
8 κουτ. σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
60 γρ. σουσάμι
1 κουτ. γλυκού κανέλα σκόνη

2 κουτ. σούπας ζάχαρη άχνη


Εκτέλεση

Καθαρίζουμε το καρπούζι από τα κουκούτσια του και το στίβουμε καλά  να βγάλει τα υγρά του και να μείνει η  κόκκινη ψίχα μόνο. Δεν ξέρω τι μπορεί να δείτε κατά τη περιήγησή σας στο νετ, αλλά εγώ δεν έβαλα καθόλου ζουμί.
Λιώνουμε το μισό βιτάμ και το αναμιγνύουμε μαζί με το αλεύρι, την κανέλα (εγώ την έβαλα μέσα στο μίγμα) και το μισό μέλι, μέσα στο καρπούζι.

Ανακατεύουμε έτσι ώστε να έχουμε μία ζύμη ούτε νερουλή αλλά ούτε και σφιχτή.

Αλείφουμε ένα ταψί μικρό  (εγώ χρησιμοποίησα της πίτσας αλλά θα το δείτε με το μάτι περίπου) με το υπόλοιπο βιτάμ και πασπαλίζουμε με το μισό σουσάμι να κολλήσει παντού.

Από πάνω στρώνουμε το μίγμα το οποίο θα απλωθεί μόνο του σχεδόν.
Ξαναπασπαλίζουμε με το υπόλοιπο σουσάμι και ψήνουμε στους 180 βαθμούς σε προθερμασμένο φούρνο για 45 λεπτά περίπου.
Οταν ροδίσει και έχει ψηθεί, την πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο μέλι.



Τη σερβίρουμε με άχνη και κανέλα.


Καλή σας απόλαυση!

Η συνταγή είναι από τo arkoudi.gr

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Μοσχαράκι με κολοκυθάκια καπαμάς


Το συγκεκριμένο φαγάκι είχα να το κάνω χρόνια...ω, ναι ακούγεται απίστευτο αλλά έτυχε!

Εγινε λουκουμάκι και πως να μη γίνει δηλαδή όταν σιγοβράζει το φαγητό?? Σχεδόν έχω παροπλίσει τη χύτρα πια, σιγοβράζω τα φαγάκια μου και αυτά με ανταμοίβουν!

Υλικά

1 κιλό μοσχάρι σε μπουκίτσες
1 κιλό κολοκυθάκια μικρά
2 κρεμμύδια μεγάλα ψιλοκομμένα
1/2 μάτσο (και κάτι λιγότερο) μαϊντανός
3 πατάτες σε κομμάτια
5 καρότα σε ροδέλες χοντρές
1 κρασοπότηρο κόκκινο κρασί
ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση

Καταρχάς σωτάρουμε στο ελαιόλαδο το μοσχαράκι και όταν πάρει χρώμα σβήνουμε με το κρασί.

Στη συνέχεια και αφού εξατμιστεί το κρασί, ρίχνουμε το κρεμμύδι να γυαλίσει και συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα λαχανικά μας.  Αλατοπιπερώνουμε, σκεπάζουμε με νεράκι και αφήνουμε να σιγοβράσει για μία ώρα.  Περίπου 20 λεπτά πριν σβήσουμε το φαγητό προσθέτουμε τα κολοκυθάκια που αν είναι πολύ μικρά και λεπτά τα αφήνουμε ολόκληρα, αλλιώς τα κόβουμε σε χοντρά κομμάτια.

Καλή σας όρεξη!

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Βύσσινο γλυκό του κουταλιού





Το απόλυτο γλυκάκι για να περιχύσουμε πάνω από το παγωτό μας ή τη βάφλα μας ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο...!!! Το λατρεύω που έχει αυτή την υπόξινη γεύση, είναι γνωστή η αδυναμία μου στα ξινούτσικα γλυκάκια.... Ηρθε η ώρα του, ίσως ακόμα το προλαβαίνετε αυτή τη βδομάδα, οριακότατα όμως.

Υλικά

1 κιλό βύσσινο
1 κιλό ζάχαρη
250 ml νερό
χυμός 1 λεμονιού
2 φυλλαράκια αρμπαρόριζα


Εκτέλεση

Αφαιρούμε από τα πλυμμένα μας βύσσινα το κοτσανάκι και τα περνάμε στο ειδικό μηχάνημα που αφαιρεί τα κουκουτσάκια (Τις θερμές μου ευχαριστίες στο μπατζανάκη μου που στο σπίτι τους το βύσσινο το έχει πάρει προσωπικά επάνω του κάθε χρονιά και είναι πλήρως εξοπλισμένος με όλους τους "κουκουτσοβγάλτες" που κυκλοφορούν στο εμπόριο...οπότε διάλεξα και πήρα!!!)...αλλιώς θα με έκλαιγαν οι ρέγγες με 5 κιλά βύσσινο που είχα να αντιμετωπίσω...

Ελεγα λοιπόν ότι αφαιρούμε τα κουκούτσια ή με το μηχάνημα ή με φουρκετίτσα προσεκτικά για να μην πληγώσουμε το φρούτο μας.

Τοποθετούμε τα βύσσινα με ότι χυμό βγάλουν σε μία κατσαρόλα και εναλλάξ ρίχνουμε φρούτο-ζάχαρη μέχρι να τελειώσουμε, και τα ζουμάκια από το μπωλ όταν βγάλαμε τα κουκουτσάκια.

Αφήνουμε μία νύχτα στο ψυγείο σκεπασμένα να βγάλουν τους χυμούς τους και την άλλη μέρα βάζουμε το γλυκό στη φωτιά μαζί με το ανάλογο νεράκι. Μόλις το γλυκό μας πάρει βράση, ξαφρίζουμε με προσοχή και αφήνουμε στη φωτιά για 15 λεπτά.

Προσοχή, θέλει μέτρια φωτιά να μην ξεχειλίσει. Οσοι φτιάχνουμε γλυκά το ξέρουμε, αλλά το αναφέρω για κάποιον άπειρο. Επίσης το γλυκό δεν το ανακατεύουμε, άντε το πολύ να κουνήσουμε λίγο την κατσαρόλα μας.

Το αφήνουμε να σταθεί και την άλλη μέρα ξαναβάζουμε στην φωτιά για άλλα 10 λεπτάκια περίπου με το χυμό λεμονιού και την αρμπαρόριζα , ίσα - ίσα για να δέσει το σιρόπι μας.  Το ελέγχουμε με το μάτι και δοκιμάζουμε με κουτάλι σε ένα πιατάκι αν κάνει κόμπο το σιροπάκι.

Ενα μυστικούλι σε όλα αυτά τα γλυκάκια τύπου βύσσινο-κεράσι-σταφύλι, είναι να αναδέψουμε αρκετές φορές την κατσαρόλα για να μπει μέσα στο φρούτο το σιροπάκι μας και να μείνει το φρουτάκι φουσκωτό.  Αυτό το κάνουμε μετά το τελικό δέσιμο του σιροπιού-το δεύτερο βράσιμο εννοώ.

Γεμίζουμε αποστειρωμένα βάζα και απολαμβάνουμε!!



Καλή και γλυκιά εβδομάδα να έχουμε!!!

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Παντζάρι με τζίντζερ γλυκό του κουταλιού



Και η παράκρουση με τα γλυκά του κουταλιού συνεχίζεται! Μάλλον μου ξέφυγε το συγκεκριμένο και δεν σας το έδειξα όταν έπρεπε αλλά ποτέ δεν είναι αργά!

Καταρχάς παντζάρι γλυκό πρωτοείδα εγώ όταν έβαλε η φίλης μας Βασιλική και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πως το παντζάρι μπορεί να γίνει γλυκό! Βέβαια, θα μου πείτε, εδώ γίνεται η ελιά και το μανιτάρι, δεν θα γίνει το παντζάρι???

Εψαχνα λοιπόν στο διαδίκτυο να δω τι γίνεται και έπεσα πάνω σε μία συνταγή από το Umami, η οποία μου κέντρισε το ενδιαφέρον γιατί είχε πιπερόριζα!! Αυτό ήταν, βάρεσε καμπανάκι!

Ετσι για να ξέρετε, έχει ιδιαίτερη σπιρτάδα λόγω του τζίντζερ αλλά είναι καταπληκτική συνταγή!

Υλικά

1 κιλό παντζάρια (κεφάλια μόνο βρασμένα) και μετά  κομμένα σε λεπτά κυβάκια
6 ποτήρια ζάχαρη
8 ποτήρια νερό
χυμός 2 λεμονιών
4 ξυλάκια κανέλας
100 γρ. τζίντζερ κομμένο ψιλό σαν σπιρτόξυλο
5 φύλλα αρμπαρόριζα (έγραφε 10 η συνταγή)
2 κ. σ. γλυκόζη (έγραφε 3 κ.σ., μου φάνηκε και εδώ υπερβολή)


Εκτέλεση

Βάζουμε όλα τα υλικά μαζί στην κατσαρόλα να βράσουν, και μόλις πάρουν βράση προσθέτουμε το βρασμένο παντζάρι και συνεχίζουμε μέχρι να δέσει το γλυκό μας.

Προφανώς κατά τα γραφόμενα στο umami πρέπει να βράσουν και τα λεμόνια μαζί, αλλά μου φάνηκε μεγάλη κουλαμάρα αν και κάτι παρόμοιο αναφέρει και η Βασιλική, οπότε  απλά πρόσθεσα το χυμό τους. Επίσης ανέφερε και φύλλα λουίζας που εγώ δεν είχα, οπότε δεν έβαλα.

Εγινε ένα απίστευτα ωραίο γλυκό που θα το ξαναφτιάξω οπωσδήποτε!

Καλή σας απόλαυση!

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Ντοματάκι γλυκό του κουταλιού



Τόσα και τόσα πέρασαν από τα χέρια μου?? Θα μου ξέφευγε το ντοματάκι???? Ε, δεν είμαστε καθόλου καλά!!!!

Καταρχάς είναι το πρώτο γλυκάκι που κάνω και χρησιμοποιώ ασβέστη παρόλο που μέχρι τώρα ήμουν της άποψης ότι δεν χρειάζεται να τα φτιάχνουμε όλα αν πρόκειται για ασβέστη...ας μη τα φάμε έλεγα...ε, λοιπόν ως συνήθως είμαι ανεμοδούρα ...και την έκανα την απόπειρα και να εξηγηθώ!

Εχω κάποιους ενδοιασμούς ως προς το ότι περνάει μέσα στο φρούτο, για το ότι κρατάει το φρούτο σφιχτό δεν έχω κανένα γιατί η μαμά μου έφτιαχνε έτσι το πιο ωραίο βερύκοκο γλυκό που έχω φάει ποτέ!!!


Υλικά

30 ντοματάκια (εγώ δεν βρήκα άγουρα, πήρα κόκκινα και έψαχνα μάλιστα μια ώρα στον πάγκο για να βρω μικρούλικα...ματαίως όμως)
1 κιλό ζάχαρη και επιπλέον ζάχαρη με το μάτι για να τα πασπαλίσουμε
2 1/2 φλ. (600 ml) νερό
λίγο ροδόνερο για το πασπάλισμα
αμύγδαλα ασπρισμένα
1 ξύλο κανέλας
5 γαρίφαλα
χυμός μισού λεμονιού


Για το ασβεστόνερο

2 κ. σ. ασβέστη
2 λίτρα νερό


Εκτέλεση

Πλένουμε τα ντοματάκια και κόβουμε προσεκτικά το κοτσανάκι.
Τα ζεματίζουμε για 1 λεπτό σε βραστό νερό και τα βγάζουμε με προσοχή. Αφού κρυώσουν καλά, μπήγουμε ένα καλαμάκι από σουβλάκι και το γυρίζουμε με προσοχή να φύγουν τα τυχόν σπόρια (εμένα είχαν αρκετά), στίβοντας τα ελαφρά για να κατέβουν προς τα κάτω και μετά   τα ξεφλουδίζουμε.


Εδώ μπαίνει το ασβεστόνερο

Διαλύουμε 2 κ.σ. ασβέστη σε 2 λίτρα νερό και το ανακατεύουμε ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΓΑΝΤΙ, ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΒΕΣΤΗ.

Αφού το διαλύσουμε όσο περισσότερο μπορούμε και καθίσει η σκόνη κάτω, μετά από καμιά ώρα, στραγγίζουμε προσεκτικά μέσα από ΤΟΥΛΠΑΝΙ το ασβεστόνερο (εγώ το έκανα δύο φορές) και αυτό το νερό που θα πάρουμε είναι αυτό που θα χρησιμοποιήσουμε για να βουτήξουμε μέσα τα ντοματάκια.  Τα αφήνουμε στο ασβεστόνερο για 1 ώρα και μετά τα ξεπλένουμε σε πολλά, πολλά νερά. Στραγγίζουμε καλά και είμαστε έτοιμοι για τη συνέχεια...


Τα απλώνουμε σε ένα μακρόστενο μπωλ στη σειρά, τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη που βάζουμε πέρα του κιλού που θέλουμε για το σιρόπι και τα βρέχουμε με ροδόνερο (με το μάτι). Τα αφήνουμε να βγάλουν τα νερά τους  και καταπιανόμαστε μαζί τους την άλλη μέρα

.

Βράζουμε  το νερό με τη ζάχαρη (και το ζαχαρόνερο που έβγαλαν τα ντοματάκια) για πέντε λεπτά, ρίχνουμε μέσα τα ντοματάκια μαζί με την κανέλα, τα γαρίφαλα και το χυμό λεμονιού και βράζουμε για άλλα 10 λεπτά ξαφρίζοντας παράλληλα.

Αφήνω να σταθεί το γλυκό για 24 ώρες. Μετά αφαιρώ τα  ντοματάκια και βράζω το σιρόπι μέχρι να δέσει καλά και πριν κατεβάζω από τη φωτιά, προσθέτω τα ντοματάκια. Αφαιρώ τα κανελογαρίφαλα, το αφήνω να ξανασταθεί και την άλλη μέρα γεμίζω βάζα αποστειρωμένα.

Καλή σας απόλαυση!

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Καιρός για βυσσινάδα!!!




Να σας δροσίσω για το καλό του μήνα???

Καλό μήνα μπλογκοπαρεούλα και καλά να περνάτε είτε είστε σε διακοπές, είτε δεν είστε!

Μαζί με τη λεμονάδα είναι ίσως από τα πιο αγαπημένα μου αναψυκτικά για το καλοκαίρι, με μπόλικα, μπόλικα παγάκια να την ανακατεύεις σε ψηλό μεγάλο ποτήρι και να ακούς το γκλιγκ-γκλογκ όπως κουδουνίζουν!


Πάμε λοιπόν για φανταστική βυσσινάδα όπου οι ποσότητες είναι 1 : 1

1 κιλό βύσσινο
1 κιλό ζάχαρη
χυμός 1 λεμονιού


Εκτέλεση

Πλένουμε τα βυσσινάκια μας και πετάμε τα κοτσάνια.

Τα βάζουμε σε μία κατσαρόλα μεγάλη όπως είναι με τα κουκούτσια, και αφού ΦΟΡΕΣΟΥΜΕ ΓΑΝΤΑΚΙ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ για να μη λερώσουμε  τα χεράκια μας ....,αρχίζουμε να  τα ζυμώνουμε μέσα στην κατσαρόλα να λιώσουν εντελώς για να βγουν οι χυμοί τους. Θέλει αρκετή ώρα αν έχουμε ποσότητα...βάλτε καμιά ταινία και αρχίστε δουλειά....είναι πιο ανώδυνο έτσι ...3 κιλά έφτιαξα...κάτι ξέρω...χαχαχα!!!

Τα αφήνουμε κανά 12ωρο σε δροσερό μέρος  να κατεβάσουν όλο το χυμό και μετά σουρώνουμε το χυμό τους. Οτι μείνει (φλούδια, κουκούτσια, πούλπα) το βράζουμε με νεράκι ίσα να το σκεπάζει για 20 λεπτά,  σουρώνουμε και αυτό το υλικό καλά και το ενώνουμε με τον υπόλοιπο χυμό.

Αφού το περάσουμε σε λεπτό σουρωτήρι όλο αυτό και το πατήσουμε καλά, το ζυγίζουμε και προσθέτουμε σε ίση αναλογία ζαχαρίτσα και για κάθε λίτρο χυμού το χυμό 1 λεμονιού.

Βράζουμε καλά να γίνει σιρόπι για να δέσει όλο το υλικό μας ξαφρίζοντας κατά διαστήματα και όταν κρυώσει, γεμίζουμε αποστειρωμένα μπουκάλια και διατηρούμε για πολύ καιρό.

Αν καταφέρετε να μην την καταναλώσετε όλη τη βυσσινάδα σύντομα, να έχετε υπόψη σας ότι  διατηρείται  στο ψυγείο σε αποστειρωμένα μπουκάλια για πάρα πολύ καιρό άφοβα.



Καλή σας απόλαυση!!!