Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Ιμάμ μπαϊλντί



Το καλύτερο μελιτζανοφαγάκι για εμένα είναι το ιμάμ! Πεντανόστιμο και τέλειο! Το λατρεύω!

Και ο ιμάμης μπαϊλντισε!!!

Για άλλους ο ιμάμης λιποθύμησε μόλις είδε την ποσότητα του λαδιού στο φαγητό αυτό!

Για κάποιους άλλους λιποθύμησε αφού έφαγε και έφαγε και έφαγε και σταματημό δεν είχε!

Για κάποιους τρίτους (αυτή την εκδοχή δεν την ήξερα και με ιντριγκάρισε...χιχιχιχι!) σε καιρούς φτώχειας, πολέμου και πείνας που τα υλικά ήταν πολύτιμα και γινόταν τρελή οικονομία παντού, ο ιμάμης που ήταν πονηρός αποθήκευε ένα σωρό καλούδια στο υπόγειο και δεν άφηνε τη γυναίκα του να κάνει σπατάλες. Το φαγητό τους ήταν χυλός από αλεύρι σε καθημερινή βάση. Κάποια μέρα εκείνη θύμωσε και μοίρασε ότι υπήρχε στο υπόγειο στους γείτονες με αποτέλεσμα να μείνουν μόνο κρεμμύδια, ντομάτες, πιπεριές  και μελιτζάνες (μία εκδοχή λέει ότι βάζουμε στο ιμάμ και πιπεριά αλλά εγώ το προτιμώ χωρίς).  Αναγκαστικά του σκάρωσε αυτό το φαγητό, αυτός την κατσάδιασε για τη χρήση τόσων υλικών αλλά το καλοέφαγε, μετά το φαγητό κατά τη συνήθειά του πήγε να ελέγξει τα τρόφιμα στο υπόγειο, το είδε άδειο και πάρτον κάτω!!! 


Πάμε και στη συνταγούλα ;



Υλικά

8 μελιτζάνες φλάσκες 

4 κρεμμύδια κομμένα σε μικρά κυβάκια
5 ντομάτες ξεφλουδισμένες, χωρίς ζουμιά σε ζαράκια
5 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
1 πρέζα γαρίφαλο
1 φλ. δυόσμος ψιλοκομμένος
1 φλ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
1 πρέζα ζάχαρη 
αλάτι και πιπέρι
ελαιόλαδο για το ψήσιμο της μελιτζάνας και επιπλέον για το φαγάκι μας



Εκτέλεση

Πλένω και καθαρίζω τις μελιτζάνες αφαιρώντας εναλλάξ λωρίδες από τη φλούδα τους.
Εγώ το κοτσάνι τους δεν το πετάω, απλά καθαρίζω το γύρω-γύρω.  

Παραδοσιακά τις τηγανίζουμε αλλά προτιμώ το φούρνο για ευνόητους λόγους... 

Τις τρυπάω σε διάφορα σημεία με ένα πηρούνι για να ξεπικρίσουν στο αλατόνερο και για να  ψηθούν μέχρι μέσα καλύτερα μετά.

Τις αφήνω για 30 λεπτά σε νερό με αλάτι για να ξεπικρίσουν. Τις στύβω με προσοχή και τις αραδιάζω στο ταψί.  Αλείφω με λάδι  καλά και τις βάζω για 30 λεπτά να μαλακώσουν στο φούρνο σε θερμοκρασία 200 βαθμών.  Τις βγάζω για να τις γεμίσω και χαμηλώνω το φούρνο μου στους 180 βαθμούς.

 Σκίζω στην επάνω μεριά της μέχρι μέσα τη σάρκα της μελιτζάνας σε δύο τρία σημεία σαν να της κάνω τσέπες,  προσέχοντας να μη βγει το μαχαίρι από κάτω.




Ετοιμάζω τη γέμιση, αν θέλω τη σωτάρω αλλά την προτιμώ ωμή. Ανακατεύω όλα τα υλικά μαζί και γεμίζω τις τσέπες που έχω κάνει στις μελιτζάνες. Αν περισσέψει γέμιση, την πασπαλίζω όμορφα από πάνω τους.  Περιχύνω με λίγο ελαιόλαδο ακόμη, συμπληρώνω λίγο νεράκι στο ταψί για να βοηθήσω το ψήσιμο, σκεπάζω με αλουμινόχαρτο και ψήνω στους 180 βαθμούς μέχρι να γίνει το φαγάκι μου, περίπου στη μία ώρα.  Προς το τέλος ξεσκεπάζω το ταψί για να πάρει χρώμα και να μελώσει η σαλτσούλα. 




Καλή όρεξη!



4 σχόλια:

  1. Δεν ήξερα καμιά από τις 3 εκδοχές αυτής της φράσης! Πολύ μου άρεσε που τις έμαθα, να είσαι καλά Έφη μου!
    Όσο για το φαγητό... Χτύπησες φλέβα. Είναι από τα πολύ αγαπημένα μου! Φέτος δεν το έφτιαξα καθόλου, καλά που το ανάρτησες! Γεια στα χέρια σου! (οι φώτος είναι καταπληκτικές)
    Καλό μεσημέρι και καλή όρεξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πλάκα είχε η 3η εκδοχή, χα χα χαα!!!
    Μα και σε ποιον δεν αρέσει αυτό το φαγάκι??
    Υπέροχο!!
    Φιλάκια, καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μελιτζανοφαγάκι και θα πω όχι; Δεν κατάλαβες!! διπλή μερίδα θέλω!!
    Η τρίτη εκδοχή μου άρεσε πολύ!!
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχω πολλάααα χρόνια να φάω! Γιάμι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λυπάμαι, αλλά τα ανώνυμα σχόλια δεν θα παίρνονται στα υπόψη και θα διαγράφονται. Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη!