Την Κυρά Σαρακοστή
που' ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι έναν σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες της μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά.
Κόβαν ένα την βδομάδα
μέχρι να' ρθει η Πασχαλιά.
Φτιάχνουμε την κυρά-Σαρακοστή;
Μία βδομαδούλα έμεινε πια..... Μπείτε με τα παιδιά στην κουζίνα και σκαρώστε την κυρά-Σαρακοστή για να μην ξεχνάμε και τα έθιμα του τόπου μας.
Τα υλικά μας απλά, απλούστατα θα πω. Αλεύρι, νερό και μπόλικο αλάτι για να διατηρηθεί το ζυμαράκι μας άθικτο μέχρι την Πασχαλιά.
Για 4 Σαρακοστές μεγάλες έβαλα :
1 κιλό αλεύρι γ.ο.χ.
3 φλ. χλιαρό νερό (μπορεί και παραπάνω γιατί δεν το μέτρησα)
1 φλ. αλάτι
Εκτέλεση
Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι και προσθέτουμε το νερό.
Θα χρησιμοποιήσετε τόσο νερό όσο χρειάζεται για να έχουμε μία ζύμη που ξεκολλάει από τα χέρια μας οπότε θα πηγαίνεται σιγά-σιγά γιατί δεν το μέτρησα.
Αν το αφήσουμε και λίγο να σταθεί πλάθεται και ανοίγεται το ζυμάρι μας πιο εύκολα.
Σε αλευρωμένη επιφάνεια φτιάχνουμε το σχέδιο της κυρά Σαρακοστής όπως στην φωτογραφία.
Δεν της βάζουμε στόμα (λόγω νηστείας) και τα χεράκια της είναι σταυρωμένα (λόγω προσευχής).
Φτιάχνουμε στο κεφάλι το σημείο του Σταυρού και σκαρώνουμε και τα ποδαράκια της που πρέπει να είναι επτά (7) όσες και οι εβδομάδες μέχρι το Πάσχα. Οτι χρειαστεί σαν στολιδάκι να κολλήσουμε επάνω της φροντίζουμε να το κάνουμε με ελάχιστα βρεγμένα δαχτυλάκια.
Φτιάχνουμε στο κεφάλι το σημείο του Σταυρού και σκαρώνουμε και τα ποδαράκια της που πρέπει να είναι επτά (7) όσες και οι εβδομάδες μέχρι το Πάσχα. Οτι χρειαστεί σαν στολιδάκι να κολλήσουμε επάνω της φροντίζουμε να το κάνουμε με ελάχιστα βρεγμένα δαχτυλάκια.
Μεταφέρουμε σε αντικολλητικό χαρτί με προσοχή και ψήνουμε στους 160 βαθμούς για 1 ώρα, αυτό βέβαια παίζει ανάλογα το πάχος της ζύμης μας, οι δικές μου ήταν σε πάχος 1,5 εκατοστού. Αν γίνει πιο λεπτή θέλει λιγότερη ώρα οπότε την ελέγχετε.
Στο τέλος κάθε εβδομάδας (το Σάββατο) σπάμε και ένα ποδαράκι.
Το έθιμο λέει πως το τελευταίο ποδαράκι το βάζουμε μέσα στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το βρει στη φέτα του έχει καλή τύχη. Σε άλλα μέρη το έκρυβαν μέσα σε ξερό σύκο και το ανακάτευαν μαζί με άλλα ξερά σύκα, πάλι με την ίδια λογική.
Ολο αυτό ήταν ένας τρόπος για να κρατάνε οι παλιοί μία μορφή ημερολογίου μέχρι το Πάσχα.
Στα σχολεία συνηθίζεται να γίνεται η κατασκευή της με χαρτόνι και μπορούμε να τη δούμε και φτιαγμένη από ύφασμα.
Εγώ την πήγα στις τάξεις των παιδιών, εξ ου και η ποσότητα, εσείς αναπροσαρμόστε την ποσότητα ανάλογα με το πόσες θέλετε να φτιάξετε. Το μυστικό είναι έτσι κι αλλιώς το πολύ αλάτι και το καλό ψήσιμο για να μην μείνει καθόλου υγρασία μέσα στη ζύμη και να διατηρηθεί σωστά για τόσο καιρό.
Από πέρσυ ακόμα φέτος τις είχαν κρεμασμένες μέσα στις τάξεις αυτές που τους έκανα.
Εννοείται ότι δεν τρώγεται αυτό το ζυμαράκι (με τόσο αλάτι μέσα, απλά σαν έθιμο το φτιάχνουμε).
*Κάντε ότι δεν βλέπετε πόσο κομψά μου βγήκαν τα ποδαράκια......μα πάτε και εσείς και κοιτάτε κάτι λεπτομέρειες....τσ..τσ..τςςςςς!!!!!
Καλή Σαρακοστή να έχουμε!
Ομολογουμενως εισαι απιθανη και με πολυ πολυ χιουμορ. Να εισαι καλα και να χαιρεσαι την οικογενεια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ όμορφη!! Μου αρέσει!!!!!!!!!!! Πλάκα έχει μια τέτοια κατασκευή πέρα από το καθιερωμένο έθιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου Εφη!
Ναι, βρε, τα ποδαράκια κοιτάζαμε!!! Α πα πα χάλια!!!! Να είσαι και του χρόνου γερή να ξαναφτιάξεις. Ποιος θα μας θυμίζει έγκαιρα τα έθιμα???
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Έφη μου!!!!
Μπράβο Έφη που κρατάς τα έθιμα!!! Καλή Σαρακοστή, Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ηξερα αυτο το εθιμο! Ειναι πολυ γλυκο να κανουμε κατι που εκαναν οι γιαγιαδες μας, ειδικα αν εχουμε παιδια... Συγκινητικο... Καλη Σαρακοστη και καλα κουλουμα! Να περασετε ομορφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρια.